| Yazar | : | Selim İleri |
| Yayın Tarihi | : | 1984 |
| Dil | : | Türkçe |
| Sayfa Sayısı | : | 375 |
| Ölçü | : | 13,5 x 19,5 cm |
| Yayınevi | : | Altın Kitaplar Yayınevi |
Cihangir'deki kira evinde oturuyoruz. Sıcak, baygın bir yaz öğleden sonrası. Ben, yemek odasındaki dededen kalma sedire uzanmışım, gözlerimi duvara, asılı duran nakışlı İran halısına çevirmişi. Ama annemi dinliyorum. Annemi, sırmadan kılıç tutmuş güneş yeleli aslana baktığımdan şu an görmüyorum. Anneciğim, sedirin tam karşı köşesindeki siyah, çatlak çatlak maroken koltukta oturuyor. Görmüyorum ya; yine de oturmuş şeklini, elinde tuttuğu ince kitabın kırmızı bordolu kapağını -biri kız, diğeri oğlan iki çocuk, yine kırmızı kapaklı kocaman bir kitap okuyorlar; kızın handiyse kitaptan da büyük bir kordelası var-, ince parmaklarını, taşları karartılı ışınlar saçan pırlanta aynasını, çiçekli, koyu renk basma entarisini, pembe saydam çerçeveli gözlüklerini, kır düşmüş permanantlı saçlarını ezbere biliyorum. Bir türlü uyumamışım. Kim bilir kaçıncı masal!.. Annem benim için okuyor:
-Prens Rozet...
-Ama başındaki sözü de oku, diyorum.
Çünkü bu masal ve bütün kitabı handiyse yazmışçasına biliyorum, kendimi yaşatıyorum...
