Yazar | : | Selim İleri |
İsbn | : | 9789752896390 |
Yayın Tarihi | : | Ekim, 2009 |
Dil | : | Türkçe |
Sayfa Sayısı | : | 189 |
Ölçü | : | 16,5 x 21 cm |
Yayınevi | : | Everest yayınları |
Epey önce, çeyrek yüzyıl geçti geçecek, bir dergide görmüştüm:
Yeni zamanın "Boğaziçi Aristokratları" -röportajın başlığı böyleydi sıram sıram dizilmişler; evlerinde, bahçelerinde, seçkin eşyaları, möbleleri önünde poz veriyorlar.
Dergi İngilizce yayımlanıyor, Türkiye'deki, özellikle İstanbul'daki seçkinleri Batı'ya tanıtacak. Boğaziçi aristokratları da o çerçeve içinde, aristokrat olduklarına galiba sahiden inanarak, Batı'da yüzümüzü ağartmak istiyorlar...
Bu aristokratlardan bir hanım, yerlere uzanmış, son moda ve Paris havalı bir giysiyle, bir eski zaman ibriğine -elbette tuğralı- kollarını geçirmiş, yabana atılamayacak güzelliğini sergilemekteydi. Birtakım engin rüküşlükler güzelliğine hamlık aşılamıştı ama geçelim.
Sanat koruyuculuğuyla ün edinmiş bir aile ise, çoluk çocuk, hep bir arada yalılarının bahçesine çıkmışlar; Unkapanı'nda satılan plastik iskemlelere, hasır taklidi plastik bahçe koltuklarına oturmakla, belki 'demokratik eşya'lara da dünyalarında yer verdiklerini gösteriyorlar. İster inanın ister inanmayın, bahçe ortasında, tanınmış bir ressamımızın eseri kocaman şövale üstünde duruyor! Pek sevilen bir iş adamımız, yaldızlı, taht çağrışımlı koltuğunda otururken, yanı başında, süslü püslü, şişmanca hanımı ayakta duruyor. Kim bilir, geleneklerimize, evin reisi erkektir düsturuna nasıl bağlı kaldıklarım kanıtlıyorlar, her ikisi de
Uzun süre belleğimden çıkmadı evlere şenlik görüntüler. O, "Boğaziçi Aristokratları" başlığı epey düşündürdü. Hangi aristokrasi? Kökeni nerden? Bizde sınıf var mı? Fakat sorular boşunaydı. Özal döneminde büsbütün gösterişlenen yeni zenginlik, besbelli, kendi aristokrasisini yaratmıştı.
Ya öncesi? Samipaşazade Sezai'nin çok sevdiğim Sergüzeşt'ine kadar uzanabiliriz. İstanbul yazılarımda çok andım; Sergüzeşt, bir roman, 1889 tarihli. Şimdi bir kez daha anıyorum…