Elinizdeki kitap tam sekiz yılda ortaya çıktı: 2000 yılında çatısı kuruldu, liste yapıldı, yazarlar mektupla projeye davet edildi; 2003'te yazılardan ancak yarısı elimizdeydi. Yazarların ihmali ama daha çok yayınevi bünyesindeki değişiklikler, takipsizlikler nedeniyle kitap ana karnında kaldı - ölmedi ama uyuyakaldı.
Aslında böyle çok-yazarlı projelerin serüveni bir yayınevi için hem yorucu hem keyifli olabiliyor. Fikir sağlamsa her engel aşılıyor. Sorun, işlerin ne hızda yürütüldüğünde. Bilenler bilir, yazarlar bazen peşlerine düşülmesini beklerler; editör bunu fark edip gönüllü davranmazsa inşaat durur, malzeme kaybolur.
101 yazıya, 2000'den 2007'ye sürekli değişen, eksilen ve artan ama toplamda 150 ismi geçen listelerle ulaşılabildi. Sekiz yılın sonunda ortaya çıkan kitaba bakıldığında, hatırı sayılır bir imza çeşitliliğinin, sokak zenginliğinin sağlandığı, geç de güç de olsa, hiç yabana atılmayacak bir niteliğin tutturulduğu görülür.
Meraklısına: 101 yazardan 25'i kadın; en yaşlısı 1925, en genci 1983 doğumlu; edebiyatçı olarak bilinmeyen 10, şair olarak tanınan 30 kişi. 100 sokaktan 35'i Anadolu yakasında. Ayrıca Memet Fuat'ın kendi sokağını "yapmış" olması, farklı semtlerde, farklı yakalarda da olsa kimi sokakların garip benzerlikleri, isim değişiklikleri dikkati çekiyor. Cağaloğlu'ndaki "Çatalçeşme Sokağı"nda iki yazarın buluşmasıysa kitabın çatallandığı nokta: "101 Yazardan 100 Sokak" o yüzden.
Bu arada 101 yazardan 5'ini yitirdik: Memet Fuat (2002), Muzaffer Buyrukçu (2006), Cenk Koyuncu (2006), Samih Rifat (2007), Erhan Bener (2007). Onların sokakları başka türlü, daha garip duygularla okunuyor sanki anısı sona ermiş, yaşantısız kalmışçasına... Bir de bugün yerinde yeller esen sokaklar var, belediyelerin türlü nedenlerle yok ettikleri. Onların acı sonu diğerlerini de ürkütüyor kuşkusuz.
