| Yazar | : | Prof. Dr. Mustafa Durak |
| İsbn | : | 975726272x |
| Yayın Tarihi | : | 2000 |
| Dil | : | Türkçe |
| Sayfa Sayısı | : | 294 |
| Ölçü | : | 13,5 x 19,5 cm |
| Yayınevi | : | Multilingual |
| Bahsi Geçen | : | Tahsin Yücel |
Anlamak ve anlaşılmak! Galiba ölümsüzlüğün temel taşları. Ne denli sevgi dolu olursanız olun sizi seven biri yoksa sevginin türemesi, çoğalması, sizden başlayan bir kanalla uzanması olası değil. Tarihsel anıtlarda öyle. Tarihte ender görülecek deha ya da dehaların devrede olduğu binbir emek ve çabanın, gücün ve zenginliğin ürünü olan anıtsal yapılar, hem de tarihsel ve kültürel zenginlik kaynağı olan yapılar ancak kendilerini anlamaya çalışanlarca izleniyor. Bu konuda ilk aklıma gelen Mira'daki mezar evler.1977 de bu evleri ziyaret ederken, çok fazla turist çeken bir yer olmasına karşın i yerleşik kimselerin turizmden geçinmelerine karşın, konuya yalnızca elde ettikleri para açısından bakmaları, ekmek teknelerinin kaynağı olan kültüre ilişkin ilgisizlikleri ve bu yerlerde hala hayvan otlatan çobanlarla karşılaşmak, bu ören yerlerini hayvan pislikleriyle görmek beni derinden yaralamıştı. Bakımsız ören yerleri toprağın karnında, koruyuculuğunda kalsa daha iyi. Kimse bakamayacağı çocuğu doğurmasın. Hakketmediğimiz hazineler toprakta kalsın. Tarihe suçlu geçmemek için. Her nesne ya da kişi kendisine yakışan ortamı arar. Elbette her zaman, her biri için koşullar tam yerine gelmez. O yüzden bazı çiçekler kayada açmak zorunda kalır. Görebilecek biri ona rastlarsa, rastlayan ve anlayan için ne şans! Zoru başarmanın verdiği yaşama sevinci ve umudu da ekleniverir görüntüsel görkeme. Sanat ve bilim yani zekâ, yani güzellik hep böyledir. Umudu ve umutsuzluğu birlikte ve yokluğunda (absenita ve in absentia) taşır durur. Böylece sürer insanlık ve ölümsüzlük.
