Tercüme, mananın bir dilden diğerine naklinden ibaret değildir. O dildeki terimlerin, deyimlerin, kavramların, mecazların, bütün bir ifade tarzının başka bir dile taşınmasıdır. Asırlar boyu, birbiriyle temas olmaksızın gelişmiş dillerin birinden diğerine tercüme, zor olduğu kadar sorumluluk gerektiren bir gayrettir. Aynı dil içinde bile, bir metni başka bir ifadeyle açıklamada tereddütlerimiz, yazarın vermek istediğini, olduğu gibi naklederek, yorumu bu imkânlar içinde arama endişemizden doğmuyor mu? Felsefi bir metnin tercümesi, hiç şüphesiz diğer metinlere göre en zor olanıdır. Bu bakımdan her tercümede biraz da yorum vardır. Elinizdeki bu kitabı Türkçeye çevirenlerin, daha eserin adından başlayarak karşılaştıkları güçlükleri ve hissettikleri sorumluluğu, kitaba yazdıkları önsözde sezebilirsiniz. Nurettin Topçu, meslek itibariyle ahlakçı ve sosyologdu. Bu bakımdan onu genel olarak felsefeciler grubu içinde düşünebiliriz. Fakat sadece bir felsefe öğretmeni, hatta hiç şikâyetçi olmadığı fakat şüphesiz gasbedilmiş hakkı olan üniversite öğretim üyesi sıfatı altında düşünmek bile benim için yeterli olmuyor. Bu kürsüler, felsefeyi didaktik, pedagojik metotlarla öğrenciye nakletmenin, nihayet üniversitelerde felsefe tarihi ve sistematik felsefe derslerini şu veya bu sistem dahilinde anlatmanın yeridir. Topçu, bu kürsülerde de alelade didaktizmin üzerindeydi. Öğrencisi olmuş olanlar bunu iyi bilirler. Bunlara ilave olarak idealizmi, varlık ve olayları derinden kavrayışı ve yorumu ile farklı bir felsefeciydi…

---