İstanbul, şair, edip ve sanatkârların ikametgâhıdır... Pervane misali her şair, bu şehrin fanusuna dahil olmak; kendi küllerinden yeniden var olmak için bedenini bu güzellik karşısında örselerken ruhunu diriltir... Bedeninde duyduğu acıya ruhundaki neşe şifa olur ve şiir en kapanmaz yaralara merhem ve onulmaz dertlere tiryak olarak doğar...
İstanbul, güzelliği ile şairi hayretler denizinde yüzdürür... Hayret, gayreti tetikler ve İstanbul'un güzelliği, güzelliğin bir mikyası olarak endazeye gelir... Denizlerin çepeçevre kuşattığı sahilleri altın mısralarla donanmış, yeryüzünün en güzel boğazını eşsiz bir gerdanlık gibi erguvan çiçekleri sarmış, yedi tepenin sakinleri zaman tünellerinden geçip tarihin güzelliklerine doğru dalıp gitmişlerdir. İstanbul, Fatih Sultan Mehmet'ten Ahmet Sezai Karakoç'a, Nedim'den Yahya Kemal Beyatlı'ya; dünün sultan şairlerinden bugünün meşhur isimlerine kadar pek çok edebiyatçının güzelliklerine vurgun olduğu, evrene açık olma ve sevgiliyi sayıklama yeridir aynı zamanda.
Dünyanın yedi kıtasının çiçekleri ve sözleriyle süslenmiş kadim İstanbul konaklarının açık avlularında başlayan şiir söyleşilerini, musiki nameleriyle bugüne taşıyan ustaların sedaları daima kulaklarımızda çınlamaktadır.
İstanbul'un Meşhur Edebiyatçıları eserinin sayfaları arasında gezindikçe görülecektir ki; şehr-i İstanbul'un her bir köşesinde şairlerin mısralara dökülen hatıraları var. Bu hatıralar pek haklı bir surette şehrin adına bir önsöz gibi gelip ekleniyor. Bizlere mazinin ihtişamlı geleceğinden aynalar tutan İstanbul, şairlerin şehri haline geliyor…
