Dünya 20. yüzyıla Avrupa ülkelerinin kolonyal yayılmacılık ve sömürgecilik rekabetiyle girdi. Sanayileşmenin gerektirdiği hammadde ve pazar hâkimiyeti çabaları küresel denkleme Almanya ve İtalya gibi iki yeni aktör sokmuştu. Deniz taşıtları ve demiıyollarındaki gelişim dünya üzerinde ulaşılamayan yer kalmamasını sağlamıştı ve her yeraltı zenginliği kapanın elinde kalmaya adaydı.
İngiltere ve Fransa’nın, Almanya’ya karşı silahlanması, Almanya’nın Rusya, Balkanlar ve Alsace-Loraine üzerindeki emelleri, Avrupa toplumlarında kök salan ulusal bağımsızlık planlarının temelinde hep aynı çıkar hedefleri vardı. Çıkar ortaklıklarının şekillendirdiği ilk blok İngiltere ve Fransa arasındaki tarihsel çekişmeyi ortaklığa dönüştürürken, Rus Çarlığı’nın da konjonktürel bir stratejik ortak haline getirdi. Bu blok İtilaf Devletleri’ni oluşturdu.
Almanya ve Avusturya- Macaristan imparatorluklarının küresel güç haline gelme çabasındaki startejik ortakları da Rus Çarlıgı’nın önünü kesen Osmanlı İmparatorluğu olacaktı. Böylece 1914 sonunda iki üçlü ittifak karşı karşıya geldi. Artık zafer için her yol mübah sayılabilirdi. Ülkeler arasında geleceğe yönelik gizli vaat ve anlaşmalar, taraf değiştirmeler, savaş hukukunu hiçe sayan uygulamalar, yok etmek ya da var kalabilmek için yapılabilecek ne varsa...
Kısa zaman içinde dünya üzerinde Avrupa’da oluşan bu iki blok arasındaki çatışmanın hissedilmediği hemen hiçbir bölge kalmadı. Bu kitabın sadece dizinine bile göz atan okur, yer adlarının ne kadar geniş bir coğrafyaya yayıldığını görerek günümüzdeki "küreselleşme” literatürünün kaynağında Birinci Dünya Savaşı’nın yattığını sezebilir...

---