Yazar | : | Öztürk Serengil |
Yayın Tarihi | : | Kasım, 1985 |
Dil | : | Türkçe |
Sayfa Sayısı | : | 247 |
Ölçü | : | 14 x 19,5 cm |
Yayınevi | : | Milliyet Yayınları |
Öztürk Serengil, yaşadığı hızlı hayatı, ''artistlik'' günlerini, evliliklerini, çılgınlıklarını, ''Yeşilçam Benden Sorulur'' adlı kitapta toplamıştı. Kitap Milliyet Yayınları tarafından ilk yayınlandığı 1985 yılında oldukça gürültü koparmıştı ancak o birtakım ünlülerin ipliğini piyasaya çıkardığı için bazı bölümlerin yayınevinin sansürüne uğradığını söylemişti. Kitapta dokundurdukları sadece başkaları değildi, kendisiydi de... ''Benim ayıbım ortada. Kumar oynarım (Şimdi bıraktım) bir, fahişelere zaafım var, iki...''
Serengil Karadenizli bir öğretmen ailenin iki erkek çocuğundan ilkiydi. Babası iki eliyle aynı anda tahtaya yazı yazmakla ünlüydü, Öztürk haylazlıklarıyla... Ailesi başa çıkamayınca onu İstanbul Haydarpaşa Lisesi'ne yatılı gönderdi. O da işe yemekhane protestoları ve züppelik yapanları dövmekle başladı. Söylediğine göre kırdığı ceviz bini aşmış.
Ziyadesiyle çapkındı. Mesela ilk eşi Mevhibe Hanım'la evliyken, üniversiteli bir kızı babasından istemeye gitmiş. Bir başka eşinden üç gün içinde boşanmış. İlk kızı Seren'in annesi Nevin Hanım'la ise iki kez evlenmiş. Sonrasını şöyle anlatıyor: ''Bir gün barın birinde çok güzel bir kadın gördüm. Yanına gidip tanışmak istedim. Bana, Öztürk hala eski huyundan vazgeçmedin mi? İsabet olmuş seni boşadığım, dedi.''
Son evliliğini de Finlandiyalı Seija ile yapan Serengil'in bu evlilikten iki oğlu ve bir kızı vardı.