1939 Başından 1947 Sonuna Kadar İstanbul'da Neler Yapıldı? İSTANBUL yalnız Türkiye'mizin değil, dünyanın en güzel şehirlerinden biridir. Bu şehir, yalnız tabii güzelliği bakımından değil, tarih, arkeoloji, strateji, münakale, ticaret, iktisat, endüstri, güzel sanatlar: abideler, irfan, bir kelime ile medeniyet bakımından dünyanın sayılı şehirlerinden birdir. İstanbul'da, Bizans, Osmanlı Türkleri ve Türkiye Cumhuriyetinin tarihleri, medeniyetleri birbirleriyle kucaklaşmaktadır. Zaman İstanbullu hem yakmış, hem yıkmıştır. Asırlar boyunca sarf edilen gayretler, bu şehri bir vakitler, dünyanın en mamur, en medeni şehri haline sokmuştur. Bunu zamanın tahripkârlığına rağmen, hala mevcudiyetlerini muhafaza eden muhteşem abidelerin şehadetinden anlıyoruz. Harplerin, zelzelelerin, yangınların, ihmallerin, bilgisizliklerin türlü tahriplerine rağmen, İstanbul yine güzel, yine muhteşem yine canlı bir şehir olarak yaşıyor ve dünya ölçüsünde bu varlığını ve şöhretini muhafaza ediyor. Osmanlı İmparatorluğunun inhitat ve inkırazı ile Avrupa'daki hudutların Tuna boylarından ve Adriyatik kıyılarından Meriç ve Marmara sahillerine çekilmesi devlet merkezinin Ankara'ya nakli, şehrin hayatı üzerinde müessir olmuşsa da, İstanbul yine birinci derecede bir şehir, bir medeniyet merkezidir. İstanbul, kısır ve nankör bir şehir değildir. Ona ne verirseniz, hemen karşılığını alırsınız. Diktiğiniz tek ağaç, yaptığınız tek bina, açtınız tek yol dahi boşa gitmez. İstanbul onu öder. Elverir ki daima yapıcı ve yaratıcı bir imar ruhu, onun mavi ufukları üzerinden hiç bir zaman eksilmesin. İstanbullu, tabii güzelliğine, stratejik ve iktisadi ehemmiyetine, tarihi ve medeni kıymetlerine layık bir şekilde imar etmek, onu atalarımızın zamanındaki mamurluğuna tekrar kavuşturmak, bugünkü ve yarınki nesillerin asla ihmal edemeyecekleri ve birinci derecede göz önünde tutacakları bir milli ve medeni vazifedir...

---