Bu çalışma 1960 ile 1980 yılları arasında yükselişe geçen kültürel et-kinliklerin temel bir unsuru olan edebi faaliyetlerin artan görünürlüğünü ortaya koymayı hedefliyor. Çalışmada bu iki on yıl boyunca yazınsal etkinliklerin, yazınsal üretimin, yazınsal dünyanın etkisinin Türkiye toplu-munun geniş kesimlerine ulaştığı öne sürülecektir. Bu süreç kendi içinde çeşitli akımlan, eğilimleri de içeren daha etkin bir yazınsal dünyanın, kamuoyunun, pazarın şekillenmesi, yeniden kuruluşu ve genişlemesi olarak da görülebilir.
İkinci bir nokta olarak bu çalışma bu dönemde yazınsal kültür ve politik pozisyonlar arasında da güçlü ve karmaşık bir ilişki olduğunu varsayıyor. Bu çalışma dönemin yazınsal etkinlikleri incelenerek de dönemin politik ve sosyal tarihine dair önemli bulgulara ulaşılabileceği iddiasındadır; çünkü yazınsal etkinliklerin dönemin politik kültürüne dair oluşturucu, yansıtıcı ve kesinlikle genel fikir verici bir işlev kazandığı düşünülmektedir. Çalışmada ayrıca dönemin yazınsal aktörleri tarafından benimsenen siyasi kimliklerin varolan siyasi ve sosyal sisteme karşı oldukça muhalif ve eleştirel bir içeriğe sahip olduğu vurgulanmaktadır.
Çalışmanın üçüncü iddiası ise, ülkede düşünsel ve sosyal ortamda hakim olan dönemin entelektüel kimliğinin edebiyat üzerinden incelenebileceği varsayımıdır. 1960’tan 1970’lerin sonuna dek edebiyatçıların, gazeteciler ve akademisyenlerle beraber ülkenin sosyal hayatında düşünsel ve kamuya mal olmuş kimlikleri aracılığıyla önemli roller oynadıkları iddia edilmektedir.

---