Bir itiraf! İstanbul gizli bir kokudur, dünyanın tüm kokularına karışmış... İçine siner insanın ve çıkmaz yaşadığı sürece. Dünyanın dört bir yanını gezer yollarından sadece öylesine geçenler bile... İnsanlık tarihinde efsaneleriyle yaşar; lodosuyla, martısıyla, erguvanlarıyla, her taşında taşıdığı sırlarıyla, güvercinlerinin arasına karışan kumrularıyla, yakamozlu Boğazıyla, balıklarının türküleriyle, insanının, toprağının bindir diliyle, dünya dinlerinin mabetleriyle, doğasının, ikliminin sürprizleriyle insanlığın geçmişini gelecekle buluşturur... Nice kültür, nice uygarlık, İstanbul'dan geçmiş, İstanbul'a bir iz bırakmak istemiş ve bir iz alıp götürmüştür... Hayalleri olduğu kadar düşleri de süsler İstanbul. İnsanoğluna ilham verir, insanoğlundan sanat alır. Esin kaynağı olduğu edebiyat kitaplıklar doldurur. Hemen açmaz gizemlerini, kat kat sisler altına saklar, emek ister yaşayanından, konuğundan; keşfedilmek ister tarihinin ve geleceğinin labirentlerinde. Binbir hikâyeyi özenle saklar, kendisine yaklaşanı da hissettirmeden hikâyesine katar. Belki bu yüzden, binyıllardır bir özlemdir İstanbul, kendisini hiç görmemiş insanda da. Gelen gitmek istemez, giden uzaklaşmak. Bizim bu çalışmamız, olsa olsa, belki bir vefa borcu (ödeyemeyeceğimizi bilsek de), belki de küçük bir dipnot soluk alıp verdiğimiz zamandan düşülen. Nalan Barbarosoğlu - Selim Seval

---