1950’li yıllar İstanbul’un yakın tarihinde yaşadığı en büyük dönüşümlerden birine tanıklık eder. İkinci Dünya Savaşı'nm meşakkatli günleri geride kalmaya başlamıştır. Demokrat Parti’nin iktidara gelmesiyle birlikte İstanbul, hem iktidar değişiminin sembolü hem de ekonomik ve toplumsal değişimin vitrini haline gelir. Cumhuriyetin ilk birkaç yılında kaderine terk edilmiş gibi görünen şehir, 1950’lerde eski ile yeninin, yoksulluk ile zenginliğin, mütevazılık ile şatafatm çokku-tupluluğu arasında adeta yeniden şekillenir. Bir yandan şehirde belirli bir zümre elinde biriken servet, 1950’lerin ilk yarısında tüketim alışkanlıklarından konut seçimine kadar hayatın her alanını etkilerken, bir yandan da Anadolu'dan göçün hızlanması sonucunda İstanbul proletaryanın ve kent yoksullarının yoğunlaştığı ve yaşama tutunmaya çalıştığı bir sürece ev sahipliği yapar.
Türkiye, İkinci Dünya Savaşı sonrası dönemde Batı ittifakının bir parçası olmak için çaba gösterirken, Amerikan kültürü ile “tanışma” ve “kaynaşma” süreci de hızlanır. Soğuk Savaş’m kendini apaçık gösterdiği 1950’lerde, daha önce modernleşme projesini Kıta Avrupası’na endeksleyen Türkiye, ibreyi NATO’nun lider ülkesi Amerika’ya çevirmek durumunda kalır... 

---