Bu çalışma Türkiye'nin 1970'ler ve 1980'lcrdeki sanayileşme politikalarını olabildiğince bütünsel bir yaklaşımla açıklama ve değerlendirme çabasının sonucudur. Çalışma, Türkiye sanayiinin yeniden yapılanma ve kriz yılları olarak tanımlanabilecek son yirmi yıllık dönemini uzun bir dönem çerçevesinde ana hatlarıyla incelemeyi ve sanayileşme politikalarını, özellikle bir dönüm noktası sayılan 1980 sonrası politika modeli açısından sorgulamayı hedeflemektedir. Kitapta, 1990'lı yıllara aktarılan sınai yapı ile ilgili sorunlardan hareket edilerek, sanayiin yeni bir yapılanma ve hızlı değişim sürecine sokulmasına yönelik alternatif politika yönelişlerinin genel bir çerçevesi de ayrıca tartışılmaktadır. Başlangıçta kolektif bir çaba ve çalışmaya dayalı olarak yürütülmesi planlanan, ancak daha sonra kişisel bir çabanın ürünü olan bu çalışma, yazarının ilgi alanında son birkaç yıldaki bilgi birikiminin sonucudur. Yazar, çalışmasının kuramsal ve ampirik temelini doçentlik çalışması olan "Türkiye İmalat Sanayiinde Yapısal Değişim (1991)"e dayandırmakla birlikte, Türkiye Sosyal, Ekonomik, Siyasal Araştırmalar Vakfı (TÜSES) ve Türk Sosyal Bilimler Derneği'nin işbirliği ile gerçekleşen "Sanayi Teknoloji ve Dış Ticaret Politikaları Araştırması (1992)" raporuna yaptığı katkılardan da geniş ölçüde yararlanmıştır. Oldukça kapsamlı, titiz ve yoğun bir çalışmanın ürünü olan bu kitapta kimi tablolara ve teknik ağırlıklı kısımlara okuyucu kitlesinin ilgisini çekmeyeceği düşüncesiyle yer verilmemiştir. Çalışmanın son bölümünde de belirtildiği gibi, Türkiye 1990'lı yıllara ekonomik ve sosyal dengeleri alt üst olmuş; kamu yönetimi ve maliyesi sistemi çökmüş; eğitim sistemi iflas etmiş; uzun dönemli sanayileşme perspektifinden yoksun; özellikle bilginin ve ileri teknoloji kullanımının yönlendirdiği kapitalist yeniden yapılanma sürecine sokulamamış bir ülke olarak girmiştir. Türkiye'nin gecikmiş gelişmesini tamamlayabilmesi ve kendi sanayi devrimini gerçekleştirebilmesi için 1980'lerde içine girdiği sanayisizleşme sürecinin bir an önce dışına çıkması; teknoloji a1tyapısını yenileyen, insan gücü kalitesini arttıran yeni bir sanayileşme paradigmasına sahip olması gerekmektedir.

---