Bir Ocak'ta saygıdeğer efendim, Galata'nın önemli tüccarlarından Marx Antoni Stanga, Benedict Gajan, Ragusalı Prodonelli, Jacob Lucari, Venedikli Bartolotti, Sakızlı eczacı Antoni ve daha pek çok kişiyi yemeğe davet etti. 2 Ocak'ta saygıdeğer efendim, öğle yemeği sırasında, imparatorumuzun son gelen elçisini kent kapısından karşılayan ve refakatçisi ile birlikte padişaha armağanları sunmaya gittiğinde, saraya kadar eşlik eden çavuşbaşıya 1,000 akçe ve Şam kumaşından iki elbise gönderdiğini anlattı. Fakat çavuşbaşı elbiseleri geri göndermiş ve yerine kadifeden yapılmış elbise istemiş. Çünkü daha önce çavuşbaşılığa getirilmesi şerefine efendim ona kadifeden bir elbise ya da elbiselik kadife yollamış ve şimdi de gene aynı armağanı vermesini istiyormuş. İşte görülüyor ki, Türklere bir şey verildi mi, her yıl tekrar verilmesini isterler ve bunun hakları olduğunu, karşılarındakinin de buna borçlu olduğunu iddia ederler. Efendim böyle durumlarla sık sık karşılaşıyor. Başlangıçta Sultan Süleyman ve İmparator Ferdinand arasındaki barış antlaşması vesilesiyle paşalara armağanlar dağıtılmıştı. Şimdi bu bir kural haline getirildi ve paşalar her yıl onlara armağan vermeye borçlu olduğumuz kanısındalar. Saygıdeğer efendimin dediğine göre, eğer Strigen başpiskoposu ile padişah arasında barış antlaşmasına varıldığı zaman müzakerelere kendisi de katılsaymış, her yıl paşalara armağanlar verilmesinin bir kural haline getirilmesine izin vermezmiş. Aynı olay Kaptan-ı Derya Uluç Ali ile ilişkilerimizde de söz konusu olmaktadır. Uluç Ali, iki yıl üst üste Mehmed Paşa'ya hizmetindeki bir subayı yollayıp, saygıdeğer efendimin kendisine de bir armağan yollamasını istedi. Ama efendim, açık ve seçik olarak, Uluç Ali'ye bir hediye vermek zorunda olmadığını, bir kez hediye verirse, bundan böyle her yıl kendisinden hediye bekleneceğini söyledi. Çavuşbaşı, Venediklilerin kendisine kadifeden bir elbise verdiklerini söyleyerek efendimin de ona kadifede elbise göndermesini istedi.

---