Bu kitaptaki yazılar, 1982 yılı içinde Tercüman gazetesinde günlük fıkralar halinde yayınlandı. Gördüğü alaka ve okuyucuların ısrarlı talebi üzerine derlenip toparlandı ve "Hülbe Yayınevi" tarafından hazırlandı. Yani hüküm şu andan itibaren sizlere ait. Tarih İlmi ve Türk Dili allamesi değilim. Ama her ikisinin de aman bulmaz hayranı ve aşığıyım. Tarihimizi bir geometri kuruluğu dışında, bir sebeb-netice zinciri olarak ve dillerin en harikuladesi olduğuna inandığımız Türkçemiz ile anlatmak. Sonra Tercüman'da yazılara başlarken, Türk basın hayatında ilk defa, mazideki olayları bugüne ve bugünü geçmişe bağlayarak yeni bir denemeye girişmek arzusu... Hayalim, buydu. Tarih yazarının bir mesajı olmak gerekir. Tarih ki, tekerrürdür, eğer ondan ders alınabilirse, mutlu bir geleceğe, zaman zaman yaşadığımız gibi tökezlemeye uğramadan, uzanılabiliyor. Aksi halde, insan, millet ve Devlet olarak felaket, azap ve sancılara müstahak oluyoruz. Tarih yazılarını, bu anlayışla yorumlamak isabetlidir diye düşünüyorum. O halde şimdi, bu yorumun kapısını aralamak zamanıdır. Biz çokluk, tarafsız olmakla objektif kalmayı birbirine karıştırmışızdır. Oysa tarihe kızılamayacağı gibi, karşısında taraf da tutulamaz. Tarih, gerçekleşmiş ve olmuş bir vakıadır ve tarihte yer alan kişileri ve olayları inceleyenlerin bu iki unsura saygılı olmalarında zaruret vardır. Biz aksine, tarihin sahnelerini ve aktörlerini zıtlaştırarak birbirlerine kırdırmaya ve nihayet birini putlaştırmak uğruna diğerini yermeye merak sarmışızdır. Hâlbuki hükmü tarih verir ve tarihçiye ve okuyucularına, maddi-manevi ve psikolojik saikleri ele alarak sadece yorum yapmak kalır. O kadar. Tarih mantığı ve metodu bunu emreder. Tarihçi, Devlet adamı ve okuyucu, kendisini tarih ve tarih mahkemesi hâkimi sandıkça tarih görevini yapmaktan geri kalır. Ve elbette teşhiste doğan hata, tedavi ilacının bulunmasına da engel olur.

---