Sarıyer'de doğmayan fakat Sarıyer limanına demir atanlardanım!.. Babamızın gurbette olması, anamızın koca hasreti, geçim denen ucubenin kâbus gibi ailenin üzerine çökmesi Sarıyer'e kadar sürükledi bizi... İşte bir sevdadır böyle başladı!.. Bu sevdanın adı ''Sarıyer sevdası", sevdalının adı "Sarıyer sevdalısı" oldu... Çocuk yaşta düştük Sarıyer ateşine!.. Ateş kor oldu oturdu yüreğimize... Ne serin deniz ne de karpuz çatlatan buz gibi memba suyu söndüremedi sevda ateşimizi!.. Dağları, ağaçları, bağları, bahçeleri, suları, denizi, sandalları, alamanaları, kaldırım taşlı sokakları peşi sıra dizilip sevda olup önüme çıktılar... Sahilsarayları, sahilhaneleri, köşkleri, konakları beynime sevda ateşini bir başka yükler oldular... Cumbalı-kafesli ahşap evleri sevdanın doruğuna taşıdı fakiri!.. Daracık sokaklarda karşılıklı yer alan evlerin kafesli, cumbalı pencerelerinden bakan başı yaşmaklı, başı açık, yüzü kapalı, yüzü açık hanımlarla, hanımcıklar bu dar fakat anlam taşıyan sokaklarda hem yere bakmayı hem de yüreğe girmeyi öğretti bize!.. Çocukken duymadığım masalları Sarıyer içinde tur atarken işitiverdim. Fink atan cinsi latiflerle işimiz olmadıysa da içlerinde tanıdıklarımız oldu âşıklar yolunda gezerken!.. Sarıyer'i sevmek bir başka sevda bir büyük aşktır. Âşık olmayı bilenler Sarıyer'e sevdalanır derim!... Taşıyla, toprağıyla, mavisiyle, yeşiliyle, toprağının rengi, suyunun lezzeti, denizindeki heyamola sesleriyle sevdalandım Sarıyer'e!.. İşte bu sevdadır ki yazdığımız kitaplara "Sarıyer" ismini taşıdı... Sevda yolunda koşarken yazdığımız bu kitap, Sarıyer'i dünden bugüne irdeleyen bir kitap olsun istedim... "Hangi Sarıyer'i" diye yüzlerce kez sordum kendi kendime... "Merkez Sarıyer" mahallesinde karar kıldım. İlçe olarak Sarıyer'i böylesine detaylı yazmak kaldırabileceğim bir yük değil, hem de çapımı çok aşan bir olay diye düşündüm! Öyledir de!..

---