Bu eser, Cumhuriyet devrinin on birinci yılını idrak ettiği sene yazılmıştır. Eserin yazarı olan babam, Cumhuriyetle beraber yurdun her tarafında, her alanda kısa zamanda, asırları kıskandıracak derecedeki ilerlemeyi örnek alarak, uzun seneler araştırma ve çalışma sonunda, tarihe malolmuş kavuklarla, feslere dair bu eseri milli kütüphanemize bir armağan olmak üzere yazmıştır. Ön sözün kendi kaleminden çıkması, ne kadar yazık ki, aradan uzun seneler geçtiğinden mümkün olamadı. Öyle sanıyorum ki, ön sözü için onun da ilk yazacağı, yukarıda belirttiğim gibi, Cumhuriyetin ilk on senesinin gelişmesini, hatırlatmak olacaktı. Eserde kavuklara ve feslere dair verdiği bilgilerden anlaşılan ilk şey, sosyal hayatımızda, geçmişte, başa konan kavuk ve feslerin, gelişi güzel giyilmediğidir. Her görevlinin veya her zümre adamının kendine tahsis edilmiş kavuk veya fesleri vardı. Dünyadaki bütün imparatorluklarda, Osmanlı Devletinden başka, her çeşit meslek, görevli sınıf ve askeri sınıf mensubunun, birbirinden farklı serpuşu bulunan başka bir devlet yoktu. Fes ilk zamanlar şarta bağlı olarak, daha sonra da serbestçe, herkes tarafından istenilen şekilde ve kalıpta, püsküllü veya püskülsüz olarak giyilmiştir. Halk fes üzerine istediği renkte ve biçimde Abani sarık denilen bir sarık da sarardı. Halkın Abani sarıkla olması, şapka devrimine kadar devam etmiştir. İmamların kalın, müezzinlerin kısa ende sarık sarmaları, ruhani kılıkla gezme yasağı konulması ile sarıklı gezmeleri de sona ermiştir. Konusunda ilk defa çıkan bu eseri sunarken, baştan beri yakın ilgisi ve düzeltmeleri ile eserin yayımını sağlayan TTOK Genel Müdürü, değerli kültür adamımız Çelik Gülersoy'a teşekkürlerimi belirtmeyi bir borç sayarım. Dr. Sedat Kumbaracılar

---