Latife Hanım (aslında, doğru olan, Latife hanımefendi demektir) ama, daha ilk günlerden başlayarak toplum ondan "Latife Hanım" diye söz etmiş. Bu geleneğe uyarak biz de onu "Latife Hanım" diye anıyoruz. Latife Hanımın Ayazpaşa'daki baba evinde, üst kattan alt kata inen o görkemli merdivenin başında, kendisini ziyarete gelmiş, genç bir kız duruyordu. Kırmızı halı kaplı merdivenin en üst basamağında, oymalı tırabzan başını tutmuş olan Latife Hanım yorgun, hüzünlü, düşünceli, genç misafiriyle vedalaşıyor. Genç kız büyük bir içtenlik ve sevgi ile bu eli bir süre bırakmak istemiyor. Sonra içtenlikli bir gülümseme ile: . - Beni mutlu ettin. Teşekkür ederim. İyi ki geldin, diyor. - Rica ederim efendim. Asıl ben size teşekkürler borçluyum. Yarın Ankara'ya gidiyorum. Bana bir emriniz olabilir mi, Ankara' da efendim? Latife Hanımı bu soru uzun uzun düşündürüyor…

---