| Yazar | : | Nazım Hikmet |
| Dil | : | Türkçe |
| Sayfa Sayısı | : | 432 |
| Ölçü | : | 13,5 x 19,5 cm |
| Yayınevi | : | Ararat Yayınevi |
İçlemi ve kapsamı iyice belirtilmeyen; gerektiği gibi tanımlanmayan bir söz, son günlerde dillerden düşmez oldu. Bu söz sihirli bir kıstas gibi kullanılmaya başlanan "sanat" sözüdür. Sanat alanında eser veren herkes, "sanat yapanlar ya da yapmayanlar", "sanatçı olanlar ya da olmayanlar" diye akıllara durgunluk veren bir hız ve kolaylıkla iki bölüğe tıkıştırılıp sınıflandırılıyor artık. Ama kimse, şu yüce "sanat" sözünün altında ve içinde neler olduğunu ortaya dökmek zahmetine nedense katlanmıyor. Özellikle edebiyat alanı son zamanlarda bir "estetik" istilasına uğramış gibi. Sanat eserinde çeşitli yanlar bulunduğunu; sanat eserinin ayni zamanda bir sosyal olay niteliği taşıdığını ileri sürmek, bu gidişle bir cesaret, işi olacak. Zaten yapılmamış olan sanat sosyolojimiz de böylece gün yüzü görmeden hiçliğe karışacak. Sanat ve eleştirme alanındaki ciddi çalışmalarını ilgiyle izlediğim arkadaşımız Mehmet Doğan bile şöyle diyor: "Şiir kitapları satış istatistikleri ne verir bize? Çok satan bir şairin mutlaka iyi şair olduğunu mu? Ya da az satan şairin kötü şair olduğunu mu?" (Yeni Dergi, sayı: 34) Oysa arkadaşımızın sözünü ettiği "Açık Oturum" (Ant Dergisi, sayı: 14/15), şiirin az ya da çok satması ile şairlerin kötü ya da iyi olması arasındaki ilişki üzerine yapılmamıştı. Bu oturumun konusu, "şiirin okurdan kopuşu" problemi idi. Yani niceliksel bir belirlenme (az ya da çok satış) ile niteliksel bir belirlenme (şairlerin kötü ya da iyi oluşu) arasındaki ilintiyi değil; niceliksel bir belirlenme ile bir olay (kopuş) arasındaki ilintiyi araştırmak için yapılmıştı. Böyle bir araştırmaya girişmek için şüphesiz ki istatistiklere başvurmak gereklidir. Elimizde bizi doyuracak istatistiklerin bulunmayışı esef edilecek bir durumdur. Bulunsaydı, "sanat" ve "estetik" tartışmalarına girişmeden önce küçük bir sanat sosyolojisi araştırması yapılabilirdi belki. Estetikle uğraşanlara da yararlı olurdu bu.
