Bazı çiçekler vardır; bıraktıkları tohumlar kara kışın nemlendirdiği topraktan alır gücünü, baharın ilk günlerinde filizlenir, bazı yıllar sadece bir kez yağan yağmurdan hayat bulup canlanır ve çiçeklerini yeniden açar. Gelecek bahara ‘Merhaba!’ diyebilmek; dağlan, ovaları yeniden süsleyebilmek için tohumlarını döker ve uzun bir kış mevsiminin geçmesini sabırla bekler. .Aramızda da tıpkı bu yürekli çiçek kadar güzel insanlann varlığından kuşku duymayalım. O güzel insanlar, bakarsınız bir gün sabır ve umutlann tükenmek üzere olduğu bir anda ortaya çıkarlar. Ya bizlere yâr, yâren olurlar ya da bizleri yanlarına alıp, huzur dolu günlerin kapısını tek tek aralayıp “Buyurun, hep birlikte huzurlu ve mutlu bir biçimde yaşayalım,” derler.
Ziya, derme çatma balıkçı barınağındaki dost sofrasında değer verip saygı duyduğu ve dert ortağı olarak gördüğü Haydar amcasına söylediği bu sözleri bitirince bu dost meclisindeki arkadaşlarından takdir ve övgü dolu tepkiler aldı.
Söz sanatının inceliklerine vakıf olan bizim Ziya; Samatya’nın meşhur balıkçılarından Mahmut Bey’in oğlu, Fırat'ın yakın arkadaşı; bir seksen boylarında, kumral, ela gözlü, kısa saç kesimi seven; askerliğini yapmış, makine mühendisi olmasına rağmen aldığı eğitime uygun bir iş bulamadığından öğretmen olabilmek amacıyla başvurduğu Milli Eğitim Bakanlığından haber beklemektedir...

---