Yazar | : | Yusuf Mardin |
İsbn | : | 9751715008 |
Yayın Tarihi | : | 1994 |
Dil | : | Türkçe |
Sayfa Sayısı | : | 238 |
Ölçü | : | 13,5 x 19,5 cm |
Yayınevi | : | Kültür Bakanlığı |
Şeref Hanım Türk şiirinin devlerinden muhakkak ki değil. Benim kendisi hakkında bir araştırma yapmam da bir tesadüften doğdu. Ünlü İngiliz kadın şairlerinden Elizabeth Barrett Browning'in Soneleri'ni okurken, zihnimde bir soru belirdi. Acaba, onun yaşadığı sıralarda Türkiye'de kadın şair yok muydu? Var idiyse kimdi? Ve dili nasıldı? Şiirlerinin kapsamı neydi? Kullandığı vezin, rağbet ettiği sözcükler nelerden oluşuyordu? İşte bu araştırma böyle başladı.
Şeref Hanım hakkında Fatin tezkeresinde, Sicili Osmani'de, Nihat Sami Banarlı'nın Türk Edebiyatı Tarihi'nde ve nihayet İbnülemin Mahmut Kemal İnal'ın Son Asır Türk Şairleri'nde topladığım bilgileri, British Museum'da elime geçen divanındaki Münacat, Mersiye, Tarih, Terci, Terkip ve Gazelleriyle karşılaştırdım. Bu arada bir dostum Hicri 1292 (1876) Şeyh Yahya Efendi Matbaası'nda basılmış Divanı'nın ikinci baskısını buldu. Bütün bunları birer birer gözden geçirerek aldığım notların ışığı altında bu eseri vücuda getirdim.
Şiirinin kapsamından söz ederken Elizabeth Barrett Browning'le yaptığım karşılaştırmalar iki şairin aynı zamanda yaşamış ve aynı tarihte ölmüş olmalarından ve kendi şiirleri hakkında aynı düşünceye sahip bulunmalarından ileri gelmektedir. Sevgi terennümlerinde düzyazıya yapılan karşılaştırma şiir kapsamlarının da benzeyen yönlerini ortaya koyuyor…