Takriben kırk yedi seneden beri, ara sıra yazmakta bulunmuş olduğum manzumelerin en mühim kısmını, ancak bugün toplu olarak herkese takdim ediyorum. Bugün 66 yaşımı devredeli iki buçuk ay kadar oluyor. Demek ki, mübrem bir saika-i vicdaniye ile bu sözleri bestelediğim zamanlarda bir şiir kitabı bastırmak emeli hatırımdan bile geçmiş bir heves değilmiş... Ben kendi ruhumun aksisedasını dinlemek için ara sıra böyle şiirler söylerdim ve hala da söylemekteyim. Bu kitapta münderiç bulunan manzumeleri aziz dostlarım çoktan toplamışlardı. Bugün yine onların arzusuna riayeten ve kadirşinaslıklarına hürmeten tabolundu. Asıl milli Türk vezninde, milli Türk şeklinde, İstanbul lehçesiyle, şivesiyle ve zevkiyle yazılmış olan bu şiirlerin ilk numuneleri matbuat âleminde intişar etmezden evvel samimi dostlarımın meclisinde maruf ve indinde makbul idi. Meşrutiyetten evvel basılanları da vardı. Meşrutiyet ilanını müteakip birer ikişer gazetelerde neşrolunmaya başladı ve umumun teveccühünü kazandı. İlk basılan divanımın Anadolu'da ve bilhassa Kazan cihetlerinde, bazı âşıklar tarafından sazla okunduğunu ben bizzat gördüm ve dinledim. Birkaç şiirimi de besteleyenler oldu. Hatta diyebilirim ki, alelumum Türk edebiyatının ve şiirinin son inkılabatında, şu birkaç parça şiir tesirsiz kalmamıştır. Bütün şiirlerim şu kitapta münderiç bulunan manzumelerden ibaret değildir. Beş on parça daha var ki, onları bunlara karıştırmak istemediğim için derhal tabına lüzum görmedim. Bunlar, bu ana kadar yazabildiğim (Lirik şiirler) in her veçhile en iyileridir. Aruz vezniyle mürettep olanları daha gençken yazmış olduğum şeylerdir.

---