Türk Edebiyatı'nın, bilhassa Cumhuriyet Devri'nin, en önde gelen simalarından olan Reşad Nuri (26 Kasım 1889 - 7 Aralık 1956), roman ve hikâye dışında tiyatro ile de uğraşmıştır. 1918 yılından itibaren tiyatro yazarlığına başlayan Reşad Nuri'nin bu sahadaki eserleri şunlardır: Telif eserleri; Gönül (veya İnhidam ·1334), Babür Şah'ın Seccadesi (1335), Hançer (1336), Asker Dönüşü (1337), Taş Parçası (1338), Eski Rüya (1338), Kır Çiçeği (1923), Ümidin Güneşi (1924), Gazeteci Düşmanı (1924), Şemsiye Hırsızı (1924), Bir Kır Eğlencesi (1924), Kızıl Şenlik (1925), Bir Köy Hocası (1928), Felaket Karşısında, Göz Dağı, Eski Borç (1931), Ümit' Mektebinde (1931), İstiklal (1933); Vergi Hırsızı (1933), Hülleci (1935), Bir Yağmur Gecesi (1941), Yaprak Dökümü (1943), Yol Geçen Hanı (1944), Ağlayan Kız (1946), Eski Şarkı (1951), Tanrı Dağı Ziyafeti (1954), Balıkesir Muhasebecisi (1955), Bu Başka Gece (1956). Tercüme eserleri; Karanlık Kuyu (1921), Yaşayan Kadavra (1930), İş Adamı (1932), Cürüm ve Ceza (1934), Karamazof Kardeşler (1935), Evin İçi. Adapte eserleri; Hakiki Kahramanlık (1334), Nesrin (1337), Turna Katan (1337), Bahar Hastalığı (1338), Sevda Politikası (1338), Bir Donanma Gecesi (1922), Kahraman Kahvesi (1923), Sevmek Hakkı (1923), Bir Gece Faciası '(1924), İhtiyar Serseri (1924), Dolapdereli (1924), Arapça Değil mi? Uydur Uydur Söyle (1926), Çifte Keramet (1927), Kalbin Gençliği (1931), Kader Kısmet, Daktilo Makinesi. Telif, tercüme ve adapteleri dışında, kendi tabiriyle -"Akif Bey" adlı bir de "restorasyon"u vardır. Tiyatro eserlerinin yanı sıra, yazı hayatına başladığından ölümüne kadar, tiyatro ile ilgili makaleler de yazmıştır. Aslında makaleciliği yalnız tiyatro üzerine olmayıp; Türk ve batı edebiyatı, lisan, umumi sanat meseleleri, içtimai meseleler, maarif meseleleri, günlük hadiseler ve seyahat intihaları gibi konuları da içine alır.

---