Bu kitap 2007 yılında, Hacettepe Üniversitesi'nde savunduğum doktora tezime dayanıyor. Tez konusunu, dersleri tamamladığı m 2002 yılında belirlediğimi düşünürsek sonraki beş yıl boyunca kafamı hep bir şekliyle İstanbul meşgul etti. Başlangıçta çok daha iddialı, şimdi bakınca son derece hayalperest sayılabilecek bir projeydi. O günlerde yazdığım ve yayımlanmış bir yazıdan yola çıkıp, modernleşme güzergâhımızdaki iki şehrin, İstanbul ve Ankara'nın, karşılaştırmadan kaçamayacak bir hikâyesini yazmaya meyletmiştim. Ne var ki, TÜBA bursuyla gittiğim İngiltere' de modernleşme meselesi üzerine okudukları m ve efsanesi ne kandığım arşivde bulabildiklerim ayaklarımı yere daha sağlam basmamı sağladı. Tez konusu ararken kafamdaki ilk soru, şu tepeden inen dışında bir modernleşmenin olup olamayacağıydı. Buna ikna olmuştum, olabilirdi; peki nerede? Gündelik hayatta... Sokakta... Gündelik yaşamın yansıdığı gazetelere, çoğunlukla da bugün "üçüncü sayfada" yer alan haberlere baktım sorularıma cevap ararken. Bir de anılara, romanlara ve hikâyelere... Eskiden beri önsözlerin uzun olmasını savunurum. Ama bazı durumlarda bu sözün uzunluğunu ya da kısalığını yazar belirlemiyormuş. Teşekkür borçlu olduğum editörüm Erkan Bora alınmasın hemen. Çünkü bu kitap uzun yıllar benim tek meselem oldu. Bu mevzuyu neden mesele ettim? Bunu cevaplayabilirdim. Ama "uzun yaz" deseler; yazamam, doğrusu sıkıldım. Önsözler şundan önemli: Yazar kendisiyle kitap arasındaki bir biyografik bağı açık açık ele almaz belki; ama önsözler bu bağa dair ipuçları barındırır. Bir paragrafla birkaç ipucu vereyim: Ben iki arada bir derede yaşadığım günlerde nereye baksa m, hangi kitabı oku-sam bu "mesele"yi görüyordum. Ayakkabılar dışarıda çıkarılıyordu belki…

---