Sorbonne Üniversitesi'nin büyük amfisinde, "Sosyalizm ile özgürlük birbirinden ayrılmaz," diyen Jean-Paul Sartre'ı büyük bir heyecanla dinlediğim; Saint Michel Bulvarı'nda, Saint-Germain-des-Pres sokaklarında öğrencilerle birlikte, "Otoriter topluma hayır" diye bağırdığım; her gününü dolu dolu yaşadığım 68 Mayıs'ında, aynı şehirde oturmamıza rağmen Hıfzı Topuz'la tanışmamıştık henüz. 1970 yılında konser vermek arzusuyla Paris'e bize gelen eski dost Aşık Nesimi Çimen, Abidin'i ve Hıfzı Topuz'u da görmek istediğini söylemişti. Ressam Nil Yalter'in Marais'deki kocaman atölyesinde benim de katıldığım iki konser düzenledik Yalter ve Erdem Buri'yle. Paris'in her kesiminden önemli kişilerin bulunduğu konserlere geldi Hıfzı Topuz. Gelmekle kalmadı; Türk, Fransız ve Afrikalı dostlarını çağırarak Seine nehri kıyısındaki evinde küçük bir Nesimi konserini de kendisi hazırladı. Ve Nesimi Dost biraz da olsa rahatlamış olarak Türkiye'ye döndü. Hıfzı Topuz'un XVII. yüzyıl kokulu Ile Saint-louis'deki 'tarihi' evi, ev değil de küçük bir kültür merkezi gibiydi. Her ulustan sanatçıların, edebiyatçıların buluştuğu, Erdem Buri'yle unutulmaz geceler geçirdiğimiz bir ev. Konuşması, misafirperverliği, yardımseverliğiyle tam bir İstanbul beyefendisi olan Topuz, aynı zamanda bugün yitmek üzere olan şiirli Paris'in de bir parçası gibiydi. Hıfzı Topuz bağımsız, laik Türkiye Cumhuriyeti'yle aynı yaşta. Ve bugün hala durmaksızın çalışmakta. Ekran bağımlılığının egemen olduğu, okuma eyleminin neredeyse rafa kaldırıldığı bir dönemde sade, akıcı bir üslupla yazdığı kitaplarıyla büyük bir okuyucu kitlesine hitap ediyor. II. Mahmud'tan holdinglere Türk Basın Tarihi, devrim yılları, savaş yıllarında kültür devrimi, Sabahattin Ali, Türkiye' de Hasan Fehmi'yle başlatılan gazeteci-yazar kıyımı, sömürgecilerin uşağı olup vatanı satanları açıklayan, ülkesinin bağımsızlığını, bütünlüğünü isteyip yeni sömürgecilerin karşısına dikilen Lumumba...

---