"Yaş otuz beş yolun yarısı eder./ Dante gibi ortasındayız ömrün./ Delikanlı çağımızdaki cevher,/ Yalvarmak yakarmak nafile bugün,/ Gözünün yaşına bakmadan gider." Cahit Sıtkı Tarancı'nın, bu dizelerle başlayan "Otuz Beş Yaş" şiiri, uzun yıllardır Türk edebiyatının "kült şiirleri" arasındadır. Bir başka şiir ustamızın, Behçet Necatigil'in deyişiyle: "Şiirlerinde yaşamının ve aşkın güzelliğini öven, ölümün üstünlüğünü vurgulayan, Türkçeyi bütün tatlılık ve anlatım gücüyle şiire geçiren Cahit Sıtkı Tarancı, döneminin en çok okunan şairlerinden biri olmuş; Garip akımından ve Baudelaire, Verlaine gibi Fransız şairlerinden etkilenmesine karşın, hiçbir akıma bağlanmadan kendine özgü bir şiir geliştirmiştir. Şiirle ilgili verdiği bir soruya verdiği yanıt da bu doğrultudadır: "Şiirle hayat arasındaki sıkı ilişkiye inandığım içindir ki, şiiri hiçbir zaman bir düşüncenin kanıtlanması(...) olarak düşünmedim. Şiirin yapısının gerektirdiği bu bağımsızlık, şairlerin özgürlük aşkıyla da açıklanabilir. Bunun için, baskı rejimlerinde ilk isyan bayrağını açanların daima şairler olduğuna şaşmamak gerekir." Cahit Sıtkı Tarancı'nın Bütün Şiirleri, değerli eleştirmen Asım Bezirci'nin titiz derlemesiyle "Otuz Beş Yaş" adı altında sunulmuş...

---