Bu kitapta kapitalizmin dünya ölçeğinde yükselmeye başladığı yüzyıllarda para, imparatorluk ve bunların dünya ekonomisindeki yeri ele alınıyor. Bu konuyu nasıl işleyeceğimi kurgularken, son elli yılda yaptıkları çalışmalarda para tarihinin geniş ölçekli bir tuval üzerinde çalışılması gerektiğini ısrarla savunan Fernand Braudel, Carlo Cipolla, V. Magalhaes Godinho, Peter Spufford ve Pierre Vilar gibi değerli tarihçilerin yak1aşımlarından esinlendim. Gerçekten de, uzun mesafeli ticaret ve değerli maden akışları ile para arasındaki güçlü ve iki yönlü etkileşim, küresel bir bakış açısını zorunlu kılıyor. Kıtalararası ticaretin kavşak noktasında yer alan ve ticaret ile ödeme ve para akışlarının dalgalanmalarına her zaman açık olan bir büyük imparatorluğun para tarihi için, böyle bir bakış açısı özellikle gerekli oluyor. Dünya ölçeğinde bir bakış açısı, aynı zamanda, pek çok tarihçinin dar ve parçalanmış uzmanlık tutkularını aşarak Doğu Akdeniz bölgesi ile Avrupa ve Güney Asya tarihleri arasındaki bağlantıları göz önüne sermek fırsatını da sunuyor. Para tarihçiliğinde çok tartışılan bir konu, enflasyon ve kapitalizmin yükselişiyle ilgili. Bundan yetmiş yıl kadar önce Earl J. Hamilton, İspanyol arşivlerinde derlediği verileri kullanarak, 16. ve 17. yüzyıllarda Amerika'dan gelen büyük miktarlarda altın ve gümüş ile Eski Dünya'da fiyatların yükselişi ya da "Fiyat Devrimi" arasında nedensel ilişki kurmuştu. Hamilton daha sonra da bu enflasyonun tüccarlarla sanayicilerin işine yaradığını, böylece kapitalizmin yükselişine önayak olduğunu iddia etmişti. Son elli yılda bu tezi en güçlü biçimde savunanlar arasında, paranın miktar kuramına inanan iktisat tarihçileri ile Fransa'da gelişen Annales okuluna bağlı tarihçiler en önde yer aldılar. Ömer Lütfi Barkan da, bundan otuz yıl önce, 16. yüzyıl Osmanlı fiyat artışlarını, Annales okulunun kullandığına çok benzeyen bir kuramsal çerçevede, ticaret ve Avrupa'dan gelen değerli maden akışlarıyla ilişkilendirerek Osmanlı örneğini bu sıcak tartışmaların içine sokmuştu.

---