| Yazar | : | Dr. Orhan Koloğlu |
| Yayın Tarihi | : | 1981 |
| Dil | : | Türkçe |
| Sayfa Sayısı | : | 168 |
| Ölçü | : | 13,5 x 19,5 cm |
| Yayınevi | : | Libya Arap Halk Sosyalist C. Ankara Bürosu |
Libya savaşı 1912'de Osmanlı devletine zorlanan Quchy barışı ile sona ermemiştir. Bir süre Osmanlı devletinden kalan silahlar ve subaylarla organize olan Trablusgarp ve Bingazi yerlileri, liderleri Seyid Ahmed Şerif Es-Sünusi'nin yönetiminde savaşı sürdürdüler.
Bazı şeyhler İtalyanlarla anlaşma ortamı ararken ve daha 1912 Eylülünde -henüz barış yapılmamışken- Ahmed Şerif " Yeni Osmanlı hükümeti ülkenin bu kısmından çekilse de ben sizinle birlikte savaşı sürdüreceğim" diye Enver Bey'e (Paşa) bildirmiştir. Hatta bunu, Enver'e şahsi tüfeğini hediye ederek kanıtlamıştır. Enver Paşa'nın anılarının son cümleleri şöyledir:
"Bana büyük bir mutluluk nasip oldu: Seyit Ahmet Şerif son saate kadar eski düşüncesine sadık kaldı. İtalyan kralının hediyelerini ve Bingazi'de büyük bir zaviye kurma önerisini gururla geri çevirdi. O, asil ve yürekli bir adamdı."
Ahmet Şerif kendi başına sürdürdüğü savaşla İtalyanları en az iki büyük yenilgiye uğratmıştır.
Birinci Cihan Savaşına, Osmanlı devleti de katılınca ilan edilen Cihad'a bütün gücüyle katılan ilk ve en güçlü Müslüman lider olmuştur. Osmanlı Teşkilatı Mahsusa'sının Alman ve Avusturya denizaltıları aracılığıyla sağladıkları yardım sayesinde, önce İngiliz sonra da İtalyanları büyük sıkıntılara düşüren savaşları sürdürmüştür. Kendisine Trablusgarp ve Bingazi Valiliği de verilen Ahmet Şerif, Afrika için Emirülmüminin unvanını da kullanmıştır. Resmi unvanı, "Trablusgarp ve Bingazi Naib-el-Sultanı devletlu Şeyh Ahmet Sünusi'dir'.
Libya için İtalyan Osmanlı barışına daha başlangıcından karşı olan ve sonuna kadar savaş kararı veren bir ikinci lider Süleyman Baruni'dir. Quchy barışını kabul etmeyen Baruni savaştan dönüşünde Osmanlı Meclisi Ayanına tayin edildi ve ilk fırsatta savaşmak üzere Libya'ya döndü.
