Yazar | : | Ahmet Özdemir |
İsbn | : | 9752900011 |
Yayın Tarihi | : | 2002 |
Dil | : | Türkçe |
Sayfa Sayısı | : | 200 |
Ölçü | : | 13 x 19,5 cm |
Yayınevi | : | Hikmet Neşriyat |
Bahsi Geçen | : | Muallim Naci |
Tanzimat'tan sonra Türk edebiyatında yeni-eski tartışması süre gelmiştir. Bu çekişmeleri, moda bir deyimle, gazete ve dergilerin reyting savaşının körüklediğini söyleyebiliriz.
Tanzimat dönemi sanatçılarının çoğunluğunda, yeni fikirler ve san' at anlayışları kadar eski zevk ve anlayışların da kuvvetle yaşadığı açıktır. Aslında o dönemde, divan şiirini yıkmaya çalışanlar, bu şiiri en iyi anlayan kimselerdi. Yeni'nin ön plana geçtiği zamanlarda bile, divan şiiri geleneğini yaşatacak sanatçılar her zaman bulundu.
Yeni'yi kabul ettirmek için, eskiye şiddetle hücum etmek zorunda kalan Tanzimat sanatçıları bile, Avrupai edebi türlerde daha kolay yenilikler yaptıkları halde, şiir söylerken eski anılara bağlı kalmaktan uzaklaşamıyorlardı.