Diğer görseller

Altmış iki yıllık ömrünün kırk yıldan fazlasını devlet hizmetinde geçiren Midhat Paşa'nın hizmetleri ile idari ve siyasi hayatı, hatıratın birinci cildi olan Tabsıra-i İbret'te [Hayatım İbret Olsun] tafsilatıyla ortaya konulmuştur. Onun devamı olan bu ciltte ise, sonu felaketle biten bir siyasi hesaplaşmanın hikâyesi anlatılmaktadır. Bu trajik hikâye Midhat Paşa'nın zat-ı şahanenin İzmir valisi olarak bulunduğu sırada yani görevi başında iken 17 Mayıs 1881 tarihinde tutuklanmasından başlayacak ve 8 Mayıs 1884 günü Taif Zindanında boğdurulmasıyla sona erecektir. Okuyucu, olayların detaylarını bizzat Midhat Paşa'nın kaleminden bu kitapta okuyacaktır. Ancak Hatıratın bu cildi ile ilgili olarak bazı önemli noktaların ortaya konmasında yarar görülmüştür. Bu kitabın esas konusu Yıldız'da kurulan özel bir cinayet mahkemesinde Midhat Paşa'nın yargılanıp idama mahkûm edilmesi ve sonra cezasının müebbet hapse çevrilerek Taif kalesine nefyedilmesidir. Midhat Paşa neden tevkif ettirilmiştir? Sultan Abdülaziz intihar mı etmiş, yoksa öldürülmüş müdür'? Yıldız Mahkemesi'ndeki duruşmaların safahatı nasıl cereyan etmiştir? Midhat Paşa ile bu cinayet arasında nasıl bir bağlantı kurulmuştur? Yıldız Mahkemesi hukuki mi, yoksa siyasi midir ve perde arkası sebepleri nelerdir'? Bu gibi sorular kitapta etraflıca cevaplandırılmakta ve hatta biraz sürükleyici, alaycı ve ironik bir üslupla gözler önüne serilmektedir. Öncelikle şunu belirtelim ki Türk kamuoyu uzun yıllar Sultan Abdülaziz'in intihar etmediği, dolayısıyla öldürüldüğü tezine inanmıştır. Bu tez Sultan Abdülhamid ve taraftarlarının ortaya attığı ve Yıldız Mahkemesinde hukukileştirmeye çalıştığı bir tezdir. Bu mahkeme kararına rağmen, Sultan Abdülaziz'in katli olayı daima şüpheli olma durumunu korumuş ve tarih yazarlarımız dedikodular haricinde kesin bir kanaat belirtememişlerdir. Midhat Paşa'nın bu kitapta ortaya koyduğu ve savunduğu tez ise, Sultan Aziz'in intihar ettiği, ancak bu olay bahane edilerek saltanat darbesi yapmak isteyenlere, bir daha böyle bir işe girişmemeleri için bir ibret dersi vermek ve toplum huzurunda onları gözden düşürerek...

---