KASARANIN iki kahvesi var. Bir de Bodur Â-dem’inki var ama onunkisi şaraphanenin ötesinde, kasabanın tâ dışında. Bodur Âdem’in kahvesini saymıyorum, hem uzak, hem de küçük.
Kasabanın erkekleri de ikiye ayrılmış. Bir bölüğü Terzi İshak’m kahvesine gider, öbür bölüğü Topal Kâzım’m... Daha öncesi burada bir tek Topal Kâzım’m kahvesi varmış. Sonra ortalığa «muhalefet» diye bişey çıkınca bu Topal Kâzım, tek ayağına bakmadan - kasabanın öteki bölüğü böyle söyler - muhalefetten yana olmuş. ((Ulan Topal, muhalifler sana takma ayak mı takacak?»
Topal Kâzım’ın sol ayağı, diz kapağından kesik, koltuk değneğiyle gezer. Bu topal Kâzım, kahvesini muhalif partinin ilçe merkezi yapınca, korkudan, onun kahvesinden kasabalının ayağı kesilmiş. «Ulan Topal, hele bir seçimler olsun, senin öteki ayağmı da kırarlar. O zaman burnuna motor takar da tomofil olursun.» Böyle derlermiş Topal Kâzım’a. O, ne denilse dinlememiş. Hiçkimse korkudan Topal Kâzım’m kahvesine gitmiyecek ama, başka da kahve yok. Bodur Âdem’in kahvesi uzak. Hem de bu Topal Kâzım’m kahvesi, basbayağı bir...

---