1972 Haziranında Eskişehir Askeri cezaevinde hapis yatmaktaydım. Sebep de 1970 yılı ocak ayında MTTB'de (Milli Türk Talebe Birliği) verdiğim bir konferanstı. 12 Mart Muhtırası verilmiş, Demirel hükumeti düşürülmüş ve Örfi İdare (Sıkı Yönetim) ilan edilmiş bulunuyordu. Hatırat mahiyetindeki eserlerimde tafsilatı görüleceği üzere hapsedilişim kanunsuzdu. Çünkü mevzubahis olan konferansta suç işlemiş olsam bile, suçun işlendiği yer İstanbul'du. İkametgâhım da İstanbul'daydı. Dünya'nın her yerinde cari olan hukuk kaidesine göre bir suçlu tabii hâkimi önüne çıkarılır. Tabii hâkim suçun işlendiği yer veyahut da ikametgâh hâkimidir. Buna göre zikri geçen konferanstan dolayı takibatın İstanbul Örfi İdare makamlarınca yapılması gerekiyordu. Nitekim bu takibat yapılmış ve ben "takipsizlik kararı" elde etmiştim. Salahiyetli makam o konferansta bir suç görmemiş ve dava bile açmamıştı. Buna rağmen Eskişehir Örfi İdare Kumandanı müteveffa İrfan Özaydınlı hususi bir maksat takip ederek beni Eskişehir'e celbetmiş ve hapsetmişti. Hapis şartları son derecede ağırdı. Kimseyle görüştürülmediğimiz gibi yanımıza Kur'an-ı Kerim dahil olmak üzere herhangi bir kitap veya gazete sokulmasına da müsaade edilmiyordu. Hayatımı okuyup yazmakla geçirdiğimden, kitapsız, kalemsiz, elemli bu aylar süren inzivanın sıkıntıları kolay kolay anlatılamayacak bir handikaptı. Eserlerimde -onların umumiyetle resmi görüşe aykırı olmaları yüzünden- mutlaka kaynak gösterilmesi icap ettiğinden yanımda hiçbir kitap bulunmadığına göre, bir şey yazma m mümkün olmayacaktı. İşte o hengâmede aklıma tarihi roman yazmak geldi. Çünkü tarihi romanın iskeleti tarih, teferruatı ise, hayal mahsulü olabilirdi. Bu düşünceyle Osmanlı tarihini başlangıcından itibaren kronolojik olarak "tarihi roman suretinde" yazmak düşüncesine kapıldım ve bunu -o sıkıntılı mahbes hayatına rağmen- belli ölçüde gerçekleştirdim. Önce "Kanlı Düğün"ü yazdım…

---