İstanbul çiniciliği hakkında çok az bilgiye sahibiz. Bu şehirde yapılan çiniciliğin ayrıntılarının öğrenilebilmesi için kazıların yapılması ve üretim fırınlarının bulunmasına ihtiyaç vardır. Bu tür kanıtlar olmadan saray teşkilatına bağlı çalışan Ehli Hirefin bazı çini işlerini ve evanileri yaptığını söylemek çok zordur. Daha da önemlisi, şehirde kullanılan yüksek kalitedeki çinilerin ve evanilerin tamamının İznik ve Kütahya'dan geldiği daha bir süre kabul etmek zorundayız. Diğer yandan halkın kullandığı çanak çömleklerin ekserisinin Çanakkale ve Enez'den geldiği de bir gerçektir. Çünkü başta Evliya Çelebi olmak üzere Eyüp'te böylesine imalatların yapıldığı söylenmesine rağmen, Eyüp çömleklerinden çok az örneğe sahibiz. Bunun sebebi Eyüp seramiklerinin azlığı değil, bu üretimde yapılan seramiklerinin önemli kısmının sırsız olması, sırlılarda ise yeşil renkli olan buluntuların şehirdeki başka seramik kültürleriyle karıştırılması ve kesinlikle Eyüp işi olduğunun kanıtlanamamasıdır. İşin ilginç yanı şehir imar kazılarında ele geçen Çanakkale seramiklerine ait kırıklar Eyüp buluntularından çok daha fazladır. Nitekim elimizde İstanbul imar faaliyetleri sırasında toplanmış yüzlerce Çanakkale seramiği kırığı vardır. Elinizdeki kitap saray nakışhanesinin en ünlü 4 nakkaşıyla başlıyor ve günümüzün 7 çinicisiyle ile devam ediyor. İstanbul'da yaşayan seramik sanatçılarından 88 kişiyi bir araya getirmek için çalışmaya başladığımda, bu olasılığın mümkün olduğunu, ancak böyle bir uygulamanın sadece bu sayıdaki sanatçıyı bir araya getirmeye yarayacağını,

---