Birkaç zamandır tüp geçit için yapılan kazılarla gündemimize gelen Langa'nın 1930'lardaki haline göz atmak, zihninde mekân sürekliliği oluşamamış bir nesil için ilginç olabilir. Osman Cemal Kaygılı bahsedilen yıllarda hıyardan asmakabağına, duttan patlıcana ve karaduttan koruğa kadar türlü sebzelerin ve meyvelerin şahlandığı Langa'da nefti bostanların koyu gölgeli çardakları altında sabahları yahut akşamları dolaptan şarıl şarıl havuza ve havuzdan şırıl şırıl toprağa boşanan buz gibi kuyu suyuna karşı dinlenilerek varılacak bir yaz zevkini yabana atamamaktadır. Kaygılıya göre al yanaklı, yeşil gözlü, kalın kemikli, altın saçlı ve kolları, paçaları sıvalı bahçıvan kızlarının çapalarıyla suya istikamet verirken yüzünden, gözünden, göğsünden fışkıran hayat gönlünüze öyle bir fer verir ki bir bahçıvana damat olup da gürbüz bir vücut, dinç bir kafa, sağlam bir mide ile gününüzü geçirmediğinize yanarsınız! Ya gevrek dalları üzerinden kopartılıp dumanı üstünde ağza atılan şeftali ve kayısı ile şık bir esans vitrinini kıskandıracak bir şekilde vişne, armut, somaki eriğinin kokularına ne demeli? Cellatçeşmesi'nde tramvay caddesindeki bahçenin sahibi Barba Kozma ise asmakabağına kayısı aşılayıp, kendine göre yarı sebze, yarı meyve acayip bir nesne meydana çıkarmaktadır. Yukarıda yazılı bu satırlar sanki bir masal gibi içerisinde yaşadığımız şehre ait değilmiş gibi gelmektedir. İstanbul durmadan değişiyor ve gelişiyor. O kadar hızlı oluyor ki takip etmek imkânsız bir halde. Bütün bu hızlı süreç içerisinde bu değişimim içerisinde neler yitirdiğimizi takip edemez olduk. Ve geçmiş tarihle ilgili söylem ve yazılarda bilgi ve dokümandan ayrı düşünce ve gerçekler ifade edilir oldu…

---