Derlememiz, öncelikle kentin 'siyasal kimliğini' işte bu hedefe yönelik etkilemeye çalışan girişimlerden ve aynı 'İslami' anlayışın özellikle imar, şehircilik, kültürel mirasın korunması, çevre ve yaşam değerlerine olan yaklaşımlarının İstanbul'daki uygulama ve sonuçlarından kesitleri içeriyor. Ekinci, 1994 yerel seçimlerinden 2004 yerel seçimlerine kadar İstanbul'un kesintisiz olarak "dinci-muhafazakâr" bir anlayışla yönetildiğine ve bu sürecin İstanbul'u "İslambol" yapmaya dönük olduğuna işaret ettikten sonra şöyle devam ediyor: "Geçen 10 yıl içinde kentin hâlâ plansız olması; 2 günlük bir kar baskınının bile felakete dönüştüğü bir metropol haline gelmesi ve özellikle 2600 yıllık tarihsel kimliğin belki de en hızla çöküntüye uğradığı bir sürecin yaşanmasıyla birlikte varoş denilen ormanlık ve su kaynaklarıyla donanmış bölgelerdeki imar rantı işgalinin de neredeyse son kalan doğal alanları tüketmeye başlaması, bu dosyamızı bir anlamda belgesele dönüştüren saptamalardan bazıları. Derlenen örneklerden de görüleceği üzere, İstanbul'u İstanbul yapan hemen tüm çevre ve kültür değerlerini arazi ve inşaat rantına dayalı siyasal örgütlenmeye kurban eden bu çizgi, 10 yılın sonunda kente karşı suçları kitleselleştirerek yeni bir seçimde yine oy istiyor. Kendinden yana olanlara bu dünyanın ve İstanbul'un cennet değerlerini yağmalayarak kazanç sağlatmayı siyasi güvenceye dönüştürürken, karşılığında da kaçak camileri, Ramazan çadırları ve yasa dışı tarikat külliyeleri ile bütünleşmiş bir İslami yaşam tarzını yaygınlaştırıyor…

---