Suluboya tekniği, sanatçı mizacının doğal pitoresk ya da soyutlayıcı imgelerle bağlantı coşkuları hızlı ve çabuk bir vizyona dönüştürdüğü koşullarla birliktedir. Algılamanın kesinliği ve ustalıklı hünere duyulan özgüven, sanatçının anlık bir izlenimi sıcağı sıcağına yüzeye aktardığı bir aksiyon oluşturur. Resim duyarlılığının suluboya tekniğini yeğlediği ya da zorunlu gördüğü eylem ve hız dinamizmi, resimsel oluşumun spontane yönelişlerini de belirler. Genelde suluboya dramatik bir ifade olgusunu üstlenmekten çok atmosferi kuşatan titreşimlerle bağlantılı havayı sürekli algılamanın duyuş derinliklerine açılan gücüyle derlenmiş yalın bir spontaneiteyi öngörmektedir. Çabuk fırça ya da kamış kalem vuruşlarıyla yalın ve etkili bir kaligrafik düzen oluşturur gibi, suluboya kullanımında aynı iç coşkunun görsel uyumunu arayarak yumuşak renk dağılımlarını fısıltıyla konuşturan, vizüel düzen oluşumu içinde doğal ya da soyutlanmış biçim öğelerinin temaşacı (meditatif) bir ruh haliyle sükûnet arayışını temsil eden sentezlere yönelir. Görüş ve hüner kesinliği ilk bakışta fark edilen Ahmet Fazıl Aksoy'un, bir suluboya ustası olarak, bu tekniğin koşullandırdığı her vizyon oluşturma girişimi, ister doğal ya da kentsel bir pitoresk olgusuna yönelik, ister soyutlayıcı bir biçim eylemine dönüşsün, duyarlı niteliklerin süratle resme yansıdığı değer ölçülerine anında ulaşıverir. Ahmet Fazıl Aksoy, suluboya ustalığının ilgiyle karşılandığı pitoresk atmosfer bilincini sayısız örneklerle kanıtlamış ve giderek suluboyayı bir ruhsal atmosfer bilincinin soyutlayıcı eylemleriyle birleştirmiştir. Suluboya resimde gizemli figüratif devrimlerin bile içten içe algılandığı bu soyut kompozisyonlar, biçim oluşum ve ilişkilerin rastlantısal ölçüleri aşan değer sistemini, sanatçının egemen ustalığı ve uygulama öncesindeki tasarım aşamasının düşünce ve duyuş disiplinine borçludur.

---