Öncelikle sizlere bu belgenin hikâyesini anlatmakla başlamak istiyorum.
1986’dan itibaren gittiğim her ülkede, koleksiyonerliğini hâlihazırda yapmakta olduğum birkaç değerli “parça” ile alakalı; bilhassa hafta sonlarına rastlayan günlerde (Marsilya’da Rue de Edmont Rostand, Paris’te Pont de Vanves, Belçika’da Liege, VVaterloo, Almanya’da Münih, Macaristan’da Budapeşte, Avusturya’da Viyana vb.) kurulan bit pazarları adeta yıllar içerisinde avlanma alanlarım olmuş; bu pazarların tezgâhtarları, esnafı, gide gele artık ne biriktirdiğimi bilir olmuştu (ki bu tanınmışlık avlanma yerlerini kerteriz almanın yanında, zaman yönetimi açısından bir avcı için çok rahatlatıcı bir durumdur).
Afinitelerim olan “şey”lerden biri beş bin yıllık tarihi ile kapalı ada toplumunun yaşantısına, sanatlarına, savaşlarına, inançlarına “Floating World” olarak yansıyıp Roland Barthes’ın da tarif ettiği Japon sembolizm imparatorluğunun, bilhassa Edo Era ve 1868 ile başlayan Meiji Era’nm 1. ve 2. çeyreklerinde sanat olarak zirveye ulaşan kâğıt üzerine ahşap baskıları; “Estampe Japonaise”, yani Ukiyo-e’lerdir.
Bir başka “şey” ise, ki konumuz bununla alakalı; Türk Tarihi ve İstanbul’a ait efe-meralardır. Her iki konu ile alakalı bir şey bulunduğunda bu parça, bahsettiğim pazarlardaki esnaf tarafından benim için saklanır ve ziyaretlerimde tezgâha çıkartılırdı.
Yine böyle bir gezintiye çıktığım 2018 yılı Nisan ayında, güneşli bir Cumartesi günü Viyana Nachmarkt’m hemen bitişiğinde kurulan Flohmarkt’ta dolaşırken Alex yanıma yaklaştı ve Cafe Cortez’de bir kahve içmeyi teklif etti. Kafe; bit pazarının hemen karşısında, küçük ama esnafın Cafe Wild’in kapanmasından sonra mekân edindiği, Saraybosnalı birine aitti...

---