Bir "düş" kent. "Düşünce"den çok, düşlerin kenti. Çocukluğumda düşlerimin kentiydi. Gençliğimde de... Büyüdüm, o da benimle birlikte büyüdü. Yüz yüze geldik, el ele tutuştuk, gönül gönüle verdik. Şimdi de düşlerimin kenti. Gelecekte de böyle olması muhakkak... Geçmişi, şimdiyi, geleceği aynı anda bundan böyle nerede yaşayabilirim? Geçmişin, şimdinin, geleceğin düşleri ondan başka hangi kentte yeşerip filiz verebilir? "Yazılamaz" değil, "yazılmaz" bir şiir... Bu yüzden hangi "şair" hangi kente giderse gitsin, ömrü boyunca onun izdüşümünü aramaya hükümlü... İzmir'de çocukluğunun ilk denizini gördüğünde onun yüzünün gölgesi inecek akşamın aralığına... Erzurum'da ilk kar onun denize inen sokağına bırakacak sabah serinliğini... Stockholm'de "sürgün"de bir sevgilinin yürek kavuran sevgisi ışıtacak gecesini...

---