Biz tarihçi değiliz ve tarih yazmak iddiasında da hiç değiliz. Biz içinde yaşadığımız devri, gördüklerimizle, tanıdıklarımızla, işittiklerimiz veya işitilenlerden işittiklerimizle, nüktesiyle, rivayetiyle, dedikodusuyla, efsanesiyle ve bilebildiğimiz kadar hakikatiyle, bizden sonra gelecek nesillere nakletmek istiyoruz.
Biz tarih yazmıyoruz ama, belki tarihçi, bizim “documents”imizden istifade edecektir. Tıpkı Evliya Çelebi ve XVII. asır Fransa’sındaki Saint Simon gibi... Tabii bütün nispetler mahfuz1 kalarak...
Evliya Çelebi tarihçi değildi ama, Türk tarihine ne kadar tat ve renk katmıştır; Saint Simon suz, XVII. asır Fransız tarihi, kuru, tatsız ve sıkıcı kalacağı gibi... Bu her ikisi de, yani Evliya Çelebi ve Saint Simon tarihçi değillerdi, ama müşahede hassaları2 kuvvetliydi. Gördüklerini işittiklerini çalakalem yazdılar.
Bazı kimseler bakar görmez, bazı kimseler de bakmadan görürler.
Görebilmek, duyabilmek ve bir devri rivayetiyle, dedikodusuyla nakletmek, işte tarihe ve tarihçiye en büyük hizmet. Tarihçi bu yazıları ayıklasın, istediklerini alsın, istemediklerini bıraksın...

---