Yazar | : | Esat Mahmut Karakurt |
Yayın Tarihi | : | 1982 |
Dil | : | Türkçe |
Sayfa Sayısı | : | 272 |
Ölçü | : | 13,5 x 19,5 cm |
Yayınevi | : | İnkılap ve Aka Kitabevleri |
Mehtaplı bir gece... Bir sonbahar gecesi...
Mat bir kadın yüzü gibi donuk ve esmer gölgeler çizerek dümdüz ufuklara doğru uzanan gökyüzünde, yıldızların ışıkları parıldıyor. Tek bir bulut yok
Engin bir denize benziyor bu gece gökyüzü!.. Alemdağı yolu üzerindeyiz...
Önümüzde şimdi rüzgâr gibi uçan bir otomobil gidiyor, küçük, kırmızı, spor bir otomobil!..
İçinde iki kişi var: Biri erkek, öbürü kadın...
Arabayı erkek kullanıyor... Kadın, omuzunu arabayı kullanan erkeğin omuzuna dayamış, katran gibi simsiyah saçlarını rüzgâra vermiş. Beyaz ipek bluzunun yakalarını uçurarak hafif bir sesle şarkı söylüyor...
Üstümüzde yıldızlar... Altımızda yıldızların yere akseden ışıkları... Ve önümüzde de, engin bir, deniz gibi, dalga dalga ufuklara doğru uzanan bir orman...
Adam, büyük bir ıhlamur ağacının önünde otomobili durduruyor. Öne doğru eğilerek freni çekiyor. Direksiyonu bırakıyor. Ve omuzunu omuzuna dayamış duran katran gibi simsiyah saclı kadına dönüyor.
Küçük, parlak, mavi gözleri var adamın... :
Gözlerini kadının gözlerine dikiyor. Bir an öyle duru- yor ve sonra kolunu kadının omuzuna koyarak
- Senin için ölüyorum Necla diyor.
Kadın, zeki bir hareketle kendini yana doğru çekiyor:
- Başlama gene Orhan!
- Necla!
Kadın, ayın ışıklarını, güneşle aydınlatılmış yağmur taneleri gibi parlayan koyu siyah saçlarının arasında dalgalandırarak, başını aynanın bulunduğu tarafa çeviriyor...