İSMİM Rebecca Gategno. Geçtiğimiz yüzyılın sonlarında, İstanbul'da bir Yahudi mahallesinde dünyaya geldim. Şu an Fransa'da, Orgeval adlı bir bölgede yaşıyorum. 1955 yılının (İbrani takvimine göre 5716 yılı) Büyük Tövbe gününde böyle bir kitabı yazmaya karar verişim, dinsel nedenlere dayanmıyor. Daha çok mevsimsel bir nedeni var: Sonbahar kapıda. Yaşantımın baharı Doğu'ya özgüydü. Birinci Dünya Savaşından sonra juderia2'dan ayrılıp, Fransa'ya okumaya gittim. Bir yıl sonra ablam Adela, arkasında üç öksüz bırakarak hayata veda etti. Beni dul kalan kocasıyla evlenmeye mecbur ettiler: Birisinin çocukları büyütmesi gerekiyordu... Gönül borcumu önce İstanbul'da, ardından da çok sayıda buena familia'nın sığındığı Paris 'te ödedim. Olgunluk yıllarımsa tropikaldi: 1932'de, Venezüella'ya ağabeyim Vitali ile karısı Simone'un yanına gittim. Benim için yeni bir başlangıçtı; verilmiş sözlerle dolu bir yaz. Aradan bir savaş dönemi geçti. Ve pek çok Yom Kipur4. Savaş sonrasında, tövbe sözcüğünün anlamı değişmişti artık. Vitali ile Simone, çocukları Jacques ve Regine ile birlikte 1921 'den beri Caracas'ta yaşıyorlardı. Seçmemiş olduğum bir kaderin kurbanı olarak yanlarına gittim. Bana baktılar, üzerime titrediler ve Maurice benimle evlendi. Bebeğimizin doğumu, iyileşme sürecini etkileyecekti. Henüz okyanuslar bizi birbirimizden ayırırken, Simone bana: "Umudunu yitirme, bir ömrün içinde birçok yaşam vardır." diye yazmamış mıydı? Bir değil, bir batında tam iki çocuğum oldu. Meir ile Sarah. Bunu beklemiyorduk. Doğduklarında o kadar küçüktüler ki, onları birkaç gün benden uzakta, sıcakta tuttular. Onları ilk kez kucağıma, her birini bir koluma aldığım anda, yattığım yatağın beni bağlamış oldukları bir haça dönüştüğünü hissettim. Bebek bakımı hakkında hiçbir şey bilmiyordum. Maurice'in ilk evliliğinden doğan kızı, Birinci Dünya Savaşı sırasında annesiyle birlikte kaybolmuştu. Muchacha5'mız Esterlina'nın yardımlarına rağmen, birbirini kovalayan uykusuz gecelerde, damarlarımda hiç tanımadığım bir sıvının, annelik içgüdüsünün dolaşmaya başladığını hissediyordum...

---