Yazar | : | Tahsin Yücel |
Yayın Tarihi | : | Aralık, 1963 |
Dil | : | Türkçe |
Sayfa Sayısı | : | 64 |
Ölçü | : | 12 x 17 cm |
Yayınevi | : | Varlık Yayınları |
"Ben en büyüğünü isterim," diyordu büyük kız, "en büyüğü uzun boylu, yakışıklı, çok güzel ata biniyor, çok da güzel halay çekiyor. Kılıç kullanmada, cirit atmada da eşi menendi yok diyorlar. Hem de babası ölünce tahta o geçer, koskoca bir padişah karısı olurum. Şu dünyada bundan büyük bir mutluluk var mı, bundan güzel bir şey var mı, sorarım size?" diyordu.
Ortanca kız tatlı tatlı geriniyordu:
"Onu bunu bilmem ben," diyordu, "ben ortancayı isterim. Mavi mavi gözleri var, saçları da sarı. Onun kadar güzel esvaplar giyen, onun kadar güzel sözler bilen, onun kadar para harcayan bir adam görülmemiştir 'diyorlar. Geçenlerde gözlerimle gördüm. Çarşının ortasında bir adam dövüyordu. Bir yumrukta yere yuvarladı adamı, sonra da karnının üstüne basıp geçti. Niçin böyle yaptığım sordum adamlara. "Canı böyle istedi de ondan," dediler. Bittim vallahi! Canı ne isterse yaparmış o, çok da adam öldürürmüş, ben böylelerini severim. Bir ben değil, herkes seviyor onu. Babası da çok seviyormuş, "ortanca oğlum bana benziyor, tahtımı ortanca oğluma bırakacağım," diyormuş. Şimdi siz söyleyin, ben onu seçmem de, kimi seçerim ?"diyordu.
Küçük kız alaylı alaylı gülümsüyordu:
"İyi ya, iyi ya! Büyükle ortanca sizin olsun, benim istediğim en küçükleri..." diyordu.
Sonra gene gülümsüyordu.