Gazetecilik zevkli ama sorumluluk isteyen bir meslek. Son yılların, "sorumluluk" üzerindeki tartışmalarını bir yana bırakırsak, gerçekten zevkli bir meslek gazetecilik. Toplumun çeşitli kesimlerinin etkinliklerini, gelişmeleri... Kısacası, toplum yaşamını görevleri gereği izleyen gazeteciler, yalnızca kendi renkli hayatlarının sahibi olarak kalmazlar; yüzlerce hayatın da tanığı olurlar. "Özdeyiş" haline gelmiş olan "Gazeteci tarihin tanığıdır." sözü bir gerçeğin ifadesidir. Bu "tanıklık", günlük gazete sütunlarına yansıyan olaylarla sınırlı değildir elbet. Gazeteci, güncel olarak yaşadıklarının dışında da birçok olayın ve yaşamın tanığı olur. Çevresindeki hayat ile sarmallanan gazetecinin zengin ve renkli yaşamı, devrinin bir kesitini yansıtır. Elli yılı aşkın süre gazetecilik yapan Orhan Karaveli'nin "GÖRGÜ T ANIGI" kitabı, işte böyle çok yönlü ve zengin bir yaşam kesitini yansıtıyor. Karaveli, kendi gazetecilik yaşamının ekseninde bir dönemin basın dünyasına da tanıklık ediyor. Yaşadığı veya "görgü tanığı" olduğu olayları, gazetecilikten gelen tatlı ve rahat üslubuyla anlatıyor. Okurlar Karaveli'nin bu kitabında, kimi zaman kendilerinin de tanık olduğu bazı olayları anımsayacaklar, ya da bilmedikleri gerçekleri öğrenecekler. 1937'de, ilkokul birinci sınıf öğrencisiyken, dönemin ünlü ismi M. Faruk Gürtunca'nın unutulmaz çocuk dergisi "Afacan"da yayınlanıp ödül kazanan -o zamanlar hayatta olan- Atatürk'le ilgili yazısının öyküsünü anlatan Orhan Karaveli'nin, 1950 yılında mavi başlıklı "Yeni İstanbul" gazetesinde, -yine dönemin şöhreti- Burhan Belge ile çalışmaya başlaması da kaleme alınmış. Sonra, ilginç olaylarla dolu gazetecilik yılları... Basının unutulmaz adı Abdi İpekçi ile 1 Ekim 1954'te "yenilenen" Milliyet'te geçen günler... gazetenin temsilcisi olarak yurt dışında ve özellikle Londra'da yıllar boyu yaşadıklarından renkli kesitler...

---