YAŞAM ÖYKÜSÜ İbrahim Muslühiddin Feyhaman Duran, 17 Eylül 1302 (1886) tarihinde İstanbul'un Kadıköy semtinde, Osmanağa Mahallesi'nde, kendi ifadesiyle "önünde meydanlık olan" bir evde doğdu. Babası şair Süleyman Hayri Bey, annesi Fatma Hanımdır. Süleyman Hayri Bey (1844-1891) Kayseri'nin Tavulsun Karyesi eşrafından Kaymakam Kürd Abdülkadir Efendi ile Sadrazam Nevşehirli Damad İbrahim Paşa'nın ahvadından Fatma Hanım'ın oğludur. Öğrenimini Enderun ve Mülkiye Mektebi ile Darülfünun'da tamamlayan Süleyman Hayri Bey, Enderun Mektebi muallimliği, refikliği gibi görevlerden sonra Basiret Gazetesi'ndeki bir yazısı yüzünden görevinden alınarak Kayseri'ye yollandı. Ancak daha sonra padişah iradesiyle ile İstanbul'a getirilerek ula sınıf-ı sanisi rütbesini ve üçüncü rütbe Mecidi nişanını alarak eski memurluğuna döndü. "Güvah-ı dil", "Levhatül kavaid", "Mesnevi Tercümesi" ve "Hayrül lügat" gibi yapıtlarının yanında oğlu Feyhaman'ın doğum tarihinde kaleme aldığı "Hayri Bey Kütüğü", 1304 Muharreminden 1499 Zilhiccesine kadar doğacak çocuklar için ebced hesabıyla otuzar isim içerir. Ayrıca oğluna, büyüdüğünde okuması için yüz kırkbir beyitlik manzum bir "pendname" yani öğüt şiiri yazmıştır. Feyhaman henüz beş yaşındayken ölen babası, sanki oğlundan bu kadar erken ayrılacağını sezermişçesine, bu pendnamede bir babanın oğluna öğüt vereceği her konuya değinmiş, kendi hayat görüşünü oğluna aktarmıştır. Pendnamesinde oğlundan, iyi ahlaklı, dinine bağlı, çalışkan, güvenilir ve bilgili bir insan olmasını isteyen Şair Süleyman Hayri Bey, oğlunun okudukça kendisini anmasını dilediği pendnamesinde şöyle başlıyor; "Feyhamanım beni dinle imdi Zikret Allahını Peygamberini Hiç unutma peder ve maderini" "Hak du alemde bükam ede seni Dilerim hayr ile yad eyle beni" Feyhaman da bu manzumeyi gerçekten yaşamı boyunca sık sık okumuş, bu sözler ona yol gösterici olmuştu…

---