Babamız Ekrem Alican’m politik yaşamı boyunca tuttuğu günlüklerinden hareketle yazdığı, bir kısmı daktiloya çekilmiş ama büyük bölümünü Os-manlıca (eski Türkçe) notlar olarak geride bıraktığı anılarının basım süreci, art arda bir çok ilginç gecikme ve bir o kadar da şanslı tesadüf içeriyor.
Kendisi son yıllarında ülkenin ortamına, insanına ve anılarının okunup ibret alınacağına dair ümidini büyük ölçüde yitirmişti. Bu nedenle basılması konusunda şahsen girişimde bulunmadığı, vefatından sonra da bizler ne yapacağımızı bilemediğimizden, yirmi yıl boyunca onları sadece koruduk. Üstelik okuyamadığımız için ne yazdığını bilmeden, merak ve gerekeni yapamamanın suçluluk duygusuyla koruduk. Sonra o şanslı tesadüfler bir araya geldi ve benim Yapı Kredi Yayınlarından sayın Sabri Koz’a ulaşmam, onun da bütün zorluklarını göze alarak bu projeyi kabul etmesiyle, notların basım-yayın süreci başladı.
Bu arada hem biz hem yayınevi başta sadece anılara yoğunlaştık fakat eski yazıdan uyarlama sırasında küçük defterler halindeki günlükler keşfedildi ve anılarından önce onların basılmasına karar verildi.
Babamız az konuşan ve kendisi hakkında açıklama yapmaktan hoşlanmayan bir kişiydi. Bu nedenle vefatından sonra, o sırada hayatta olan annemiz de dahil hepimiz, notlarının tümünün bir büyük çantada olduğunu sanıyorduk. O çantayı elimizden geldiğince düzenlediğimizde, anılarının sadece 1956-66 dönemini kapsadığını gördük. Yayınevi tarafından Latin harflerine uyarlanan günlüklerin de sadece o dönemi kapsadığı sonradan anlaşıldı. 1946-56 arası politik hayata girişi, Demokrat Parti’nin ilk dönemindeki mücadelesi ve Hürriyet Partisi’nin kuruluşu gibi çok önemli bir tarihi safhanın eksikliği, düşünebildiğimiz her kaynakta bizi notların kalanını aramaya yöneltti. Hatta yıllar önce akademik çalışmalar için ödünç verdiği kişilere bile ulaşıldı ama olumlu sonuç alınamadı. Bu nedenle, tarih itibariyle ikinci olması gereken cilt, yani “Günlükler 1956-66” daha önce yayınlandı...

---