Fransa'daki Mayıs 68 ayaklanması, II. Dünya Savaşı sonrası bütün Batı Avrupa'da gerçekleşmiş en güçlü sosyal başkaldırı olarak kabul edilir. Masum bir öğrenci hareketi gibi başlayan olaylar kısa süre içinde fabrikalara sıçramış, genel grevler tüm Fransa'ya yayılmış, iki-üç hafta gibi kısa bir zaman içinde devlet mekanizması kökünden sarsılmaya başlamıştı. Bu hareketli ve heyecan dolu, ilginç tarihi günleri başından sonuna kadar olayların içinde yaşama fırsatını yakalayabilmiş biri olarak, öyküyü eksiksiz anlatmak için Mayıs 68'in başına dönmemiz gerektiğini düşünüyorum. 1968 yılı Nisan ayının ikinci yarısında, ben ve eşim Paris'e ayak bastığımızda, ilkbaharın ılık havasında, "iki dirhem bir çekirdek" huzur içinde bir Paris'le karşılaştık. "Sebebi ziyaretimiz" ünlü oyun yazarı Eugene Ionesco'nun bir belgesel portresini yapmaktı. Yazar, tiyatroya getirdiği dramatik yeniliklerle tanınıyordu. Kel Şarkıcı (La Cantatrice Chauve) o günlerde Théatre de la Huchette'te tam 12 yıldır kapalı gişe oynamaktaydı! Yazar, İsveç televizyonu için hazırlayacağımız belgesel önerimizi kabul etmiş olduğundan, ayrıntıları konuşmak üzere vakit kaybetmeden kendisini Montparnasse Bulvarındaki dairesinde ziyaret ederek on gün sonra çekimlere başlamayı kararlaştırdık. Yakında Paris'in iç ve dış dünyasını değiştirecek olaylardan habersiz, ön çalışmalarımıza başladık. Bir hafta kadar sonra, üniversitelerdeki özerklik, eğitimde reform isteyen öğrencilerin sesleri yükselmeye başlamış, bu kıpırdanma kısa sürede hükümet karşısı bir ayaklanmaya dönüşmüştü. Sözlü atışmalar, yerini kısa sürede sokak köşelerinde öğrenci-polis çatışmalarına bırakmıştı. 2 Mayıs günü, olayların çıkış noktası sayılan Nanterre Üniversitesi'nin rektörü Pierre Grapin, öğrencilerle diyalog kurarak uzlaşma sağlamak yerine üniversiteyi kapatmayı yeğlemişti…

---