Evrendeki tüm canlılar gibi insan da hem üreme hem de tüketme eğilimindedirler. Ancak, insanı diğer canlılardan ayıran önemli fark, aklını kullanması ve çoğu zaman bilinçli ve organize hareket edebilmesidir. Bu bilinçli ve organize hareket edebilme yeteneği sonucunda insanoğlu, avcı ve toplayıcı toplumlardan kır toplumlarına, kır toplumlarından tarım toplumlarına, tarım toplumlarından sanayi toplumlarına ve nihayet yirminci asrın sonlarına doğru bilgi toplumuna geçebilmeyi başarabilmiştir. Daha çok geleneksel ürerim ve tüketim ilişkilerinin hüküm sürdüğü tarım toplumu en uzun devreyi oluşturmakla birlikte, bu dönemdeki ekonomik ve sosyal gelişmelerin sınırlı ve statik olduğunu görmekteyiz. İnsangücü yerine makinenin ikame edilmeye başladığı sanayi toplumu ise kısa sayılabilecek bir dönemi içermesine rağmen, bu dönemde sosyo-ekonomik hayattaki gelişmeler ve birçok açıdan onaya çıkan sorunlar tarihin hiçbir döneminde görülmemiş boyutlardadır. Fiziki güç ve el becerisinin yerini beyin beceri ve gücüne bıraktığı bilgi toplumu ise insanoğluna yepyeni ufuklar açmaktadır. Günümüzde toplumların teknolojik ve ekonomik alanda gösterdikleri nicel ve nitel başarıyı, aynı ölçüde sosyal hayatta da gösterebildiklerini söylemek mümkün değildir. Öyle ki, ekonomik göstergeler ve refah düzeyi arttıkça sosyal hayatta, tam aksine ciddi sorunlar alabildiğine artış göstermiştir. Sanayi toplumlarında, özellikle batılı ülkelerde ailenin geçirmekte olduğu sosyo-kültürel değişim, günümüzde artık bu toplumların geleceğini tehdit eder bir düzeye ulaşmıştır. Geleneksel aile yerini, hem mekânsal hem de manevi anlamda çekirdek aileye bırakmıştır. Diğer yandan, çekirdek aile de dağılma sürecine girmiş…

---