XIX. yüzyılda köklü bir değişim geçiren uluslararası ilişkilerde, devletlerin birbirlerine gönderdikleri elçilerin, meslekten diplomatların ve özel temsilcilerin yanı sıra, bizzat söz konusu ülkelerin hükümdarları da devreye girmeye başladı. Büyük güçlerin, Osmanlı'nın deyimiyle, "Düvel-i Muazzama"nın ilişkileri, Avrupa devletleri hükümdarlarının birbirlerine yaptıkları ziyaretler ve kurdukları şahsi dostluklarla da yönlendirilir oldu zaman zaman... Peki, Osmanlı padişahlarının da bu ziyaret trafiğine katıldıklarını biliyor muydunuz?. Sultan Abdülaziz'in 1867 yılında yaptığı Avrupa gezisi dışında, Osmanlı, bu tür ziyaretlerde, hep ev sahibi konumundaydı. Dolmabahçe ve Yıldız Saraylarında Son Ziyaretler, Son Ziyafetler diye adlandırdığımız kitap da, İstanbul'a gelen yabancı hükümdarların, Osmanlı başkentinde geçirdikleri günleri, yaşanan olayları ve özellikle de, onların onurlarına verilen ziyafetleri anlatmaktadır. Alman İmparatoru II. Wilhelm, İran Şahı Muzafferüddin, Bulgar Kralı Ferdinand, Sırp Kralı Petar Karayorgiyeviç, Avusturya İmparatoru Karl, Osmanlı başkentinin son ziyaretçileriydi ve gerek Yıldız Sarayı'nda gerekse de Dolmabahçe Sarayı'nda, Osmanlı'nın son ziyafetleri, onlar onuruna düzenlendi. Tabii ki, Osmanlı sarayı misafir hükümdarları ağırlarken, siyasi ilişkiler kadar, iki tarafın birbirine bakış açısı da belirleyici olabiliyordu. Örneğin, Alman İmparatoru II. Wilhelm ve eşinin karşılanması, ağırlanması, diğerlerinden çok farklı, görkemliydi. Elbette bunda, II. Abdülhamid'in izlediği dış politikanın etkisi kadar, misafiri karşısında çizmek istediği imajın da payı vardı.

---