Türk dili denildiği zaman, zihnimde ilk beliren "ses ve anlam" bakımından bu dilin dikkate değer bir güzelliğe sahip oluşudur. Türkçenin şakıyan sesi ve çok anlamlılığı üzerine birçok şey söylenebilir. Nitekim yüzyıllardır var olan Türkçenin, bu zarafetine dilcilerimiz yeri geldikçe değinmişlerdir. Bu dilin işleyiş sistemindeki düzeni gördükçe Türk diline ve hatta "dil"in kendisine olan sevgim, tutkum daha da çoğaldı. Harflerin - anlaşmış gibi - yan yana gelerek anlamlı bir kelime oluşu, kelimelerin cümle içinde değer kazanması basit gibi gözükse de hikmeti sır dolu bir mevzu değil midir? Bir arkadaşım, çocukken duyduğu, "Evi kamyona yüklemişler." cümlesinde, evin kamyona nasıl sığdığına o zamanlar bir türlü anlam veremediğini bana anlattığında beraber gülmüştük. Dilbilgisini öğrenmede amaç, dilin kurallarını görerek o dilin mantığını kavramak, sistematik yapısını öğrenmek, konuşulanda ve yazılanda Türkçenin nefes alış verişini hissetmek ve böylece ana dil bilincine sahip olmaktır; yoksa hiçbir zaman asıl amaç, kuralları ezberlemek olmamıştır. Elbette, bugüne kadar birçok dilbilgisi kitabı bu amaçla yayımlandı. Bu kitabın ise, notlar ve karşılaştırmalı uygulamalarla dilbilgisini daha pratik ve kıyaslamalı bir şekilde öğretmeyi hedeflediğinden lisede okuyan ve üniversiteye hazırlanan öğrencilere farklı ve faydalı bir kaynak olacağı inancındayım.

---