Yeni sözcüklere ilişkin sorunlarla çeşitli dil düzenlemesi girişimleri son yıllarda birçok ülkede büyük bir güncellik kazanmış bulunuyor. En önemli bildirişim aracı olan dilin dizgesel yönüyle işleyiş düzeneğine uygulanan genel dilbilim ölçütlerinin de geçerlik, edindiği bu düzlemde gözlemlediğimiz çağdaş oluşum ve uygulamalar, genel dil alanında olduğu gibi özel uzmanlık terimleri konusunda da kırk yılı aşkın bir süre önce Atatürk'ün önderliğinde toplumca giriştiğimiz yenileştirme ve geliştirme eyleminin ne denli gerçekçi ve verimli bir bilimsel atılım olduğunu bir kez daha tanıtlamaktadır. Yeni sözcüklerin içerdiği sorunları toplumsal ve dilsel açılardan ele alan bu küçük kitap hem genel nitelikli birtakım olgulara hem de kimi özel uygulama ve değerlendirme girişimlerine değgin yaklaşımlarımızı kapsamaktadır. Söz konusu çerçeve içinde, dilbilim dışı kaygılarla öznel beğeniler bir yana itilerek salt nesnel bir tutumla yeni sözcüklerin toplumsal ve dilsel zorunlukların kaçınılmaz sonucu olduğu gösterilmiş, ülkemizdeki dilsel yenilenmenin Atatürk Devrimleriyle bağlantısı üstünde durulmuş, çağdaş uygarlıkta dilsel yaratımın tuttuğu önemli yer belirtilmiştir. Böylece, dili, aşılmış bir evresinde durdurmaya, dondurmaya, dilsel akışı gerisin geriye çevirmeye kalkışanların gerçekçiliğe de bilimselliğe de ters düştüğü, bu yoldaki olumsuz çabaların hangi görünüme bürünürse bürünsün, ne türlü desteklerden yararlanırsa yararlansın hiç bir başarı olanağı ve olasılığı bulunmadığı kanıtlanmıştır.

---